وبلاگ سرگرمی و دانستنی ها
» باستانی ترین تمدن جهان سرزمین اژدهای طلایی چین
چین به دلیل داشتن یکی از نقاط پایانی جاده ابریشم به خوبی شناخته شده است ، اما گازهای بیابانی در غرب چین به همان اندازه مهم بودند. در حالی که از شرق به غرب سفر می کردند ، شهرهایی مانند ارومقی و کاشگر به عنوان توقف برای تجار مشهور شدند و مکانهای امن برای آنها و حیواناتشان برای استراحت استفاده کردند. به همین دلیل ، این شهرها نیز نسبتاً دنیوی و تحصیل کرده و به مقصد خود تبدیل شدند. امروز ، این نقاط در بین بازدید کنندگان در تورهای چین محبوب است.
در حالی که تاریخ مدرن چین نسبت به تاریخ مدرن بقیه آسیای مرکزی تفاوت چشمگیری داشته است ، در دوران باستان و قرون وسطایی ، دو منطقه شباهت های زیادی با یکدیگر داشتند. بودیسم تا قرن 8 میلادی ، هنگامی که اسلام به آرامی از خاور میانه گسترش یافت ، آیین غالب در سراسر آسیای میانه بود. قرن ها مملو از فاتحان است که از همه جهات آمده است: مغول ها از شمال شرقی ، چینی ها از غرب ، روس ها از شمال و انگلیسی ها از جنوب. همه این بی ثباتی ها ، به علاوه تنوع بازرگانان از منطقه ، به این معنی است که منطقه همیشه متنوع بوده است.
این تنوع را می توان در کلیه سایت های مهم ارائه شده در تورهای چین یافت. وقت بگذارید تا در کوچه های باستانی کاشگر ، یک شهر قابل توجه قرون وسطایی سرگردان شوید ، یا نقاشی های دیواری درخشان غارهای بزکلیک در خارج از ارومچی را ببینید ، با تصویرهای بسیاری از افرادی که از این منطقه عبور کرده اند. شگفتی های طبیعی در سین کیانگ ، از کویر تاکلامکان تا قوس شیپتون ، تا دریاچه های کوهستانی و قله های بلند در نزدیکی کاشگر و ارومقی به همان اندازه چشمگیر است.
چین - حقایق اصلی کشور
اطلاعات عمومی در مورد چین ، سیستم ایالتی آن و نمادهای رسمی
نقشه و نمادهای ملی چین
چین غریب اینگونه است که می توان این کشور شگفت انگیز را توصیف کرد. تا زمان باستان ، چین برای اروپائیان رمز و راز بود. برخی از آنها آن را چنین الدورادو می دانستند ، دیگری تلاش كرد كه سحرها را فاش كند ، با این حال برای مدت طولانی چین در انزوا بود ، كه در اواسط قرن XIX به پایان رسید.
امروزه هزاران گردشگر سالانه برای دیدن مناظر این کشور از چین دیدن می کنند. از جمله این مکانهای دیدنی می توان به شهر گلدن ، دیوار بزرگ چین ، معابد بی بودایی بیشمار ، شهرهای تخریب شده و غیره اشاره کرد که چین به واسطه طبیعتش مشهور است.
طبیعت چینی با مناظر خود جذاب است. بخش غربی این کشور توسط کوه های معروف تین شان با بالاترین قله های جهان تسخیر شده از کوهنوردان حرفه ای است. علاوه بر این ، کویر Takla-Makan ، در مرز با صحرای گبی در شمال قرار دارد. مناظر محلی نیز برای گردشگرانی که از ترس سفر خود با مسیرهای فراموش شده از جاده ابریشم بزرگ ، ترسناک نیستند نیز جذاب است. جنوب و شرق کشور توسط بسیاری از استراحتگاه ها و مناطق تفریحی اشغال شده است: بسیاری از آنها در ساحل دریا واقع شده اند.
چین شهر تضاد است که همسایه چینی با اویغورها ، مغول ها ، منچوری ها است. آنها کنفوسیسیسم دائوئیسم بودیسم ، اسلام و مسیحیت را باور دارند. در آنجا آداب و رسوم و سنن باستان در مجاورت مدرن ترین دستاوردهای مهندسی جهان وجود دارد.
دروازه صلح آسمانی ورودی اصلی شهر ممنوعه در پکن ، چینZhongnanhai - مرکز سیاسی چین خانه های پارلمان در چین
نام رسمی: جمهوری خلق چین (PRC)
شکل دولت: دیکتاتوری دموکراتیک مردم
رئیس دولت: رئیس جمهوری خلق چین
قلمرو: 9.596.960 کیلومتر مربع
اندازه جمعیت: بیش از 1.3 میلیارد
سرمایه: پکن
واحد پول: یوان
دین: کنفوسیوس ، دائوئیسم ، بودیسم ، اسلام
آب و هوا: معتدل ، نیمه گرمسیری و گرمسیری.
بخش اداری:PRC از 34 واحد اداری در سطح استان تشکیل شده است که از این تعداد 4 شهر زیرمجموعه مرکزی ، 23 استان ، 5 منطقه خودمختار و دو منطقه ویژه اداری هستند.
شهرهای مهم: پکن ، شانگهای ، تیانجین و چونگ کینگ
نمادهای ملی چین
پرچم رسمی چین
پرچم فعلی در سال 1949 از زمان تأسیس جمهوری خلق چین در چین به تصویب رسید. معنی پرچم این است - رنگ قرمز نمادی از انقلاب است و تأکید می کند که قدرت سیاسی جمهوری خلق چین در مبارزات سخت و خونین حاصل شد. در گوشه سمت چپ بالای آن پنج ستاره وجود دارد که یکی از بزرگترها نماد حزب کمونیست چین و چهار ستاره کوچک است. قرار گرفتن ستارگان روی پرچم وحدت بزرگی از لایه های مختلف جامعه چین به رهبری حزب کمونیست چین را نشان می دهد.
پالتو
لباس رسمی چین روپوش بازوی PRC در 20 سپتامبر 1950 به تصویب رسید. این لباس ملی دارای میدان Tiananmen است که توسط پنج ستاره زرد روشن شده و با چرخ دنده های اطراف آن توسط چهارچرخ ساخته شده است. رنگهای زرد و قرمز دستبند به طور سنتی نمادی از خوشبختی و سعادت است. Tiananmen نماد روح مردم چین در مبارزه با فئودالیسم و امپریالیسم است.دزدگیرها و چرخ دنده ها - دهقانان و طبقه کارگر
جمعیت چند ملیتی چین
جمعیت چین: عکس های دختران چینی با کودکانجمهوری خلق چین یک کشور چند ملیتی است. براساس داده های رسمی ، قلمرو PRC در 56 ملیت سکونت دارد که تفاوت های چشمگیری با یکدیگر دارند. ملیت عنوان هانس است که 55٪ از کل جمعیت چین را تشکیل می دهد. سایر اقوام "اقلیت های ملی" در نظر گرفته می شوند.
چنین الگوی رنگارنگ جمعیتی ناشی از تهاجمهای بیشمار چینی ها در اواخر قرنهای XVIII-XIX بود ، هنگامی که ارتش امپراتوری چینگ از مغولستان داخلی و ترکستان شرقی که بیشتر در منطقه خودمختار سین کیانگ یوغور توسعه یافته بود به قلمروهای خود الحاق کرد. و پس از خاتمه جنگ جهانی دوم چین دوباره منچوری را به دست گرفت. بنابراین علی رغم این واقعیت که اقلیت های ملی درصد کمی از کل جمعیت چین را تشکیل می دهند آنها سرزمین های وسیعی از کشور را اشغال می کنند
جمعیت چین: دختر بچه ای از تبت با لباس های سنتی
جمعیت چین: کودکان اویغور در کاشار
جمعیت چین: دختر با لباس ملی قبیله میائو
برخی از ملیت های عددی ناچیز در بین جمعیت چین وجود دارد. در میان آنها ، Lhoba ، تنها 2965 نفر است. علاوه بر این ، 2 ملیت از 10000000000 نفر است.
ملیتهای با جمعیت 100000 تا 1000000 نفر عبارتند از: شیا ، لیسوا ، گلوتیا ، لاهوت دونگجیانگ ، ویتز ، شوی نسی ، تسوی ، تووی ، سیبو ، مولو ، کرگیز ، داور ، تسزینو سالار و مونان.
جمعیت چین: دختر با لباس سنتی اقلیت ملی دونگ
جمعیت چین: اقلیت های ملی گیلین ، یانگشو
جمعیت چین: دختری متعلق به گروه قومی منچوریان با لباس سنتی
ملیت هایی همچون ژوانگ ، مانچو ، هویکی ، مییاو ، اویگورس ، یی توتس ، مغول ، تبت ، بییت ، دون ، یاوتیا کره ای ها ، بایس ، هانیه ، لیان ، قزاق و روز بیش از 1000000 امتیاز دارند.
کشور عنوان ، هانس ، عمدتا قلمرو یانگ تسه ، هوانگ وی ، حوضه رودخانه مروارید و قلمرو شمال شرقی چین را در خود جای داده است.
در مورد دیاسپورای مختلف چینی ، که تقریباً در سراسر جهان زندگی می کنند ، بزرگترین آنها در کانادا و کشورهای همسایه آمریکا است.
زبان دولتی در چین به زبان چینی است که توسط اکثریت مردم این کشور صحبت می شود ، به استثنای مغولستان داخلی و سین کیانگ ، که یک منطقه خودمختار و وطن اویغور است. زبان ارتباطی اصلی در آنجا اویغور است.
چین - باستانی ترین تمدن جهان
چین به همراه هند ، مصر و بین النهرین (عراق و ایران مدرن) تمدنی باستانی با قدمتی بیش از 5000 سال است. فرهنگ چینی دارای ارزشهای مادی و معنوی فراوانی است ، بدون تغییر در هزاره ها. به رغم تأثیرگذاری از بیرون و تهاجم های بیشمار ، فرهنگ چین فردیت و هویت منحصر به فرد خود را حفظ کرد.
بسیاری از دستاوردهای بشر به تمدن چین برمی گردد. چین به زادگاه پودر و کاغذ اسلحه تبدیل شد. اینجاست که جاده بزرگ ابریشم از آنجا سرچشمه گرفته و به یک پل ارتباطی بین ژنرال شرق و غرب تبدیل شده است. با شروع از سیان پایتخت سابق چین باستان جاده ابریشم بزرگ در ساحل دریای مدیترانه خاتمه یافت. این جاده است که توسط آن چین کاغذ ، ابریشم ، پودر اسلحه ، سنگهای قیمتی ، ادویه های شرقی را به اروپا صادر کرده است. جاده بزرگ ابریشم نقش مهمی در شکل گیری فرهنگ چینی ایفا کرد ، زیرا این مسیری بود که طی آن بودیسم ، یکی از ادیان اصلی تمدن چین ، راه خود را به امپراتوری آسمانی پیدا کرد.
فرهنگ چینی شامل آداب و رسوم و سنت ها ، موسیقی ، رقص ، نقاشی ، زبان ، آشپزی لباس و هنر کاربردی است. از نکات ویژه زبان نوشتاری چینی است. زبان نوشتاری چینی ، یکی از زبانهای باستانی جهان به روش خاص خود بی نظیر است ، زیرا حتی اکنون چینی ها با کمک همان الفبایی که پنج هزار سال پیش استفاده شده بود ، می نویسند. ابتدا چینی ها روی صفحات چوبی می نوشتند ، سپس روی ابریشم و در نوبت عصر ما ، کاغذ را اختراع می کردند.
چین نه تنها زادگاه کاغذ بلکه چاپ کتاب است. در همان جا بود كه كتابی در قرن X برای اولین بار ، چند قرن قبل از اولین كتاب - كتاب مقدس یوهانس گوتنبرگ ، چاپ شده در اروپا چاپ شد. با ظهور چاپ کتاب ، چین جهشی چشمگیر در توسعه ادبیات و دانش علمی ایجاد کرد. آثار بسیار زیادی در زمینه های مختلف تاریخ و باستان شناسی منتشر شد که نشان از علاقه زیاد مردم چین به گذشته آنها دارد. چاپ گسترده كتاب تأمل كتبی از آثار خلاقیت مردمی را ترغیب كرد.
در طول تاریخ ادبیات چینی ، هر یک از دوره های موجود ، اشیاء با ارزش را در اصالت و تنوع خود به وصف ناپذیر به فرزندان واگذار کردند. فرهنگ چینی تأثیر زیادی بر توسعه فرهنگ بیشماری از کشورهای همسایه و تعداد زیادی از ملل برجسته جهان قرون وسطایی داشته است. فرهنگ چینی سهم قابل توجهی در توسعه فرهنگ جهانی داشته است.
هنرهای کاربردی
هنرهای رزمی
داروی سنتی
معماری
موسیقی
رقص
تئاتر و اپرا
رنگ آمیزی
ادبیات و زبان نوشتن
هنرهای مجسمه سازی سنگی
دین در چین
چین کشوری چند اعترافی است. مردم چین بودیسم ، تائوئیسم ، اسلام ، کاتولیک ، پروتستانتیسم و کنفوسیوسیسم را تمرین می کنند. آزادی دین توسط قانون اساسی PRC تضمین شده است. در شورای ایالتی یک نهاد ویژه وجود دارد که وظیفه کمک به همه گروههای اعترافگرای چین را دارد.
یکی از گسترده ترین مذاهب در چین ، بودیسم است. بوداییسم در قرن دوم قبل از میلاد با مسیرهای کاروانی از جاده ابریشم بزرگ ، راهی هندوستان شد. امروزه بودیسم در تبت و مغولستان داخلی و همچنین در برخی دیگر از مناطق چین تمرین می شود. این کشور دارای 9،500 معبد و صومعه بودایی است - بسیاری از آنها بیش از دو هزار سال پیش ساخته شده اند. برای گردهمایی بودائیان همه ملیتها ، انجمن بودائیان چین در سال 1953 تأسیس شد.
گسترده ترین مذهب در چین تائوئیسم است. تاریخ تائوئیسم نزدیک به 1700 سال قدمت دارد. این آیین یک خود مختار است و اساساً در مناطق روستایی مرکزی و شرقی چین نیز این اعتقاد وجود دارد. تائوئیسم یک آموزه دینی سنتی چینی در مورد "راه کارها" است - تائو ، ترکیبی از عناصر دین و فلسفه. این آموزش بر اساس ادیان و فلسفه های چند آموزه فلسفی چینی باستان شکل گرفته است. آموزش جهان پایه و اساس تائوئیسم مدرن در چین است. از امروز ، این کشور دارای 1500 معبد و صومعه تائوئیست با 25،000 راهب و راهبه است که در آنجا زندگی می کنند.
بودا بزرگ در جزیره لانتائو ، هنگ کنگ
پاگودا در برابر کوه های نیوکسین ، چین
مسجد مسلمانان در استان چینگهای ، چین
اسلام همچنین به طور گسترده در چین بویژه در منطقه خودمختار سین کیانگ اویگور ، که در آن مسلمانان 95 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند ، پذیرفته شده است. علاوه بر این ، این مذهب توسط ساکنان منطقه خودمختار نینگشیا هوی و برخی مناطق استانهای گانسو و چینگهای انجام می شود. اسلام در قرن هشتم قبل از میلاد از قاره آسیای میانه راهی چین شد. در حال حاضر ، چین بیش از 17000 مسلمان و 26000 مسجد دارد.
یک مجسمه برنزی از گوان یین در معبد بزرگ چینی
مجسمه های بودا در فضای باز ، شمال چین
معبد پکن کنفوسیان واقع در منطقه دونچنگ
چین دارای تعداد زیادی مسیحی ، کاتولیک و پروتستان است. تاریخ مسیحیت در چین از قرن XIX آغاز می شود ، هنگامی که این کشور از انزوا خارج شد ، مبلغین بسیاری از مبلغان اروپا را به خود جلب کرد. در اینجا حدود 12،000،000 مسیحی وجود دارد و چین مدرن دارای 12،000 کلیسا در قلمرو این کشور است.
علاوه بر مذاهب جهانی و تائوئیسم ، چین از کنفوسیوس ، قانونی بودن ، یهودیت ، هندوئیسم ، شینتویسم ، مومیسم و همچنین بسیاری از فرقه های بت پرست نیز سخن می گوید. کنفوسیوس از دیرباز مذهب غالب در چین به حساب می آمد. اصول اساسی آن توسط فیلسوف مشهور جهان کنفوسیوس در قرن V قبل از میلاد ساخته شده است. اساس آموزه ، حفظ روایات باستانی و پیروی از دستورات بهشت بود که نمایانگر امپراتور بود. بعد از انقلاب و اعلامیه PRC در چین ، کنفوسیوسیسم اهمیت خود را از دست داد و امروزه فقط توسط بخش کوچکی از جمعیت چین این اعتقاد وجود دارد.
سنت های چین
سنن دینی چینی آداب و رسوم و سنت ها در چین در طول هزاران سال شکل گرفته است و امروز ، یک سیستم سنتی از ارزش ها وجود دارد ، که آداب و معیارها به عنوان جنبه اصلی آن شناخته می شود.
روند شکل گیری فرهنگ چینی از هزاره سوم قبل از میلاد آغاز شد. با گذشت زمان ، بسیاری از سنت ها از بین رفتند ، اما بیشتر آنها زنده مانده اند و به روزهای ما می آیند. علاوه بر این سنت های چینی بسیار متنوع است ، زیرا این کشور از ملل و ملیت های مختلفی تشکیل شده است.
سنت ها و آداب و رسوم چین نه تنها با تاریخ آن بلکه با مذاهب مطرح شده در این کشور نیز ارتباط تنگاتنگی دارد. بخش غربی چین توسط منطقه خودمختار سین کیانگ اویگور اشغال شده است ، که عمدتا توسط مسلمان اویغورها ساکن است ، بنابراین افراد محلی آداب و رسوم و رسوم خاصی را که مخصوص مردم مسلمان است رعایت می کنند.
روایات چینی: تنظیم میز در خانه معمولی چینی
سنت های چینی: سیستم نوشتن و شخصیت های چینی
ساز موسیقی چینی - فلوت
تبت همچنین بخشی از چین است ، جایی که مردم بی نظیر و منحصر به فرد خود را در فرهنگ جهانی دارند ، بنابراین سنت های آنها با سایر کشورهای چین متفاوت است. در کنار مسلمانان ، کنفوسی ها و بودائیان نیز زندگی می کنند که به نوبه خود ، از سنت ها و آداب و رسوم خود نیز پیروی می کنند.
با این حال ، چینی ها بسیاری از آداب و رسوم و رسوم خاص خود را دارند که توسط همه مشاهده می شود. به ویژه ، این مربوط به تبریک است. سنت های استقبال چینی ها بیش از 2000 سال به طول می انجامد. در زمان های قدیم ، وقتی سلام می گفتیم ، چینی ها تعظیم می کردند و دستان خود را روی سینه می کشیدند. در این حالت آنها معتقدند هرچه کمان پایین تر باشد ، احترام بیشتری نیز خواهد داشت. امروزه ، چینی های مدرن فقط سر خود را گره می زنند ، اما اگر می خواهند احترام نشان دهند ، ممکن است تعظیم کنند.
در چین یک سنت متداول دیگر وجود دارد - هدیه دادن. وقتی چینی ها به بازدید می روند ، معمولاً مقداری شراب ، چای یا شیرینی می دهند. اگر اتفاقاً به دیدن یک چینی می روید باید در نظر داشته باشید که یک عدد عجیب از هدیه ندهید ، زیرا اعداد عجیب و غریب در چین بدشانس تلقی می شوند. شما نباید به شماره 4 یا به رنگ سیاه و سفید هدیه دهید که به عنوان سمبل مرگ در چین در نظر گرفته می شود. چینی ها نباید با ساعت ارائه شوند. آنها همچنین نمادی از مرگ و تدفین هستند.
عروسی چینی
زن و شوهر بزرگسال چینی که شام خانوادگی سنتی دارند
چینی ها افراد بسیار خرافی هستند که شیوه زندگی سنتی را پشت سر می گذارند. با وجود پیشرفت تکنولوژیکی ، بخش بزرگی از مردم سنت ها و آداب و رسوم را رعایت می کنند ، که بیش از سه هزار سال به طول می انجامد. با این حال ، این واقعیت میلیون ها جهانگرد از سراسر جهان به چین را به خود جلب می کند. در آنجا ، شما نه تنها می توانید بناهای تاریخی منحصر به فرد تمدن باستان چینی را انجام دهید ، بلکه به دنیای اسرارآمیز و بعضاً بسته در شرق چین نیز فرو می روید.
غذاهای چینی
چین کشوری است که همه چیز تخیل را بر هم می زند: تاریخ ، هنر ، طبیعت و حتی غذا. غذاهای چینی یکی از غیرمعمول ترین ها در جهان است. طبق سنت ، چینی ها به کمک شیشه های چوبی می خورند ، که فرضیه مهارت فوق العاده ای از افراد غیرمستقیم است. علاوه بر این ، مواد تشکیل دهنده مواد غذایی چینی بسیار خاص هستند: گوشت مار ، باله کوسه ، حیوانات کوچک مختلف و حشرات
غذاهای چینی برای استفاده از غذاهای دریایی ، سبزیجات و میوه ها به مقدار زیادی قابل توجه است. چینی ها غذای سرخ شده را دوست ندارند به همین دلیل هنگام سرخ کردن از مقدار کمی روغن استفاده می کنند. غذای چینی در مقادیر زیادی حاوی مواد سالم است. غذاهای مرزی ، غذاهای با چاشنی دلپذیر و ادویه دار و همچنین طیف گسترده ای از سس های مختلف در غذاهای سنتی غالب هستند. با این حال ، یکی از مواد مورد علاقه همه غذاهای چینی ، برنج است . برای پختن مقدار زیادی و بسیاری از خوراکی های مخصوص ظروف مختلف استفاده می شود. همچنین جایگزین نان در غذاهای چینی می شود. غذای مورد علاقه چینی از برنج پودینگ خشک - پنکه یا ناخوشایند - famichzhou است که برای صبحانه خورده می شود.
به طور کلی ، غذاهای چینی با تنوع آن اعتصاب می کنند. چینی ها می توانند از هر ماده غذایی مواد غذایی را بپزند بهترین نودلهای شناخته شده هم از محبوبیت زیادی در چین و هم در خارج برخوردار هستند و البته هیچ چینی نمی تواند بدون یک فنجان چای درست کند .
چین توجه زیادی به فرهنگ آشپزی مواد غذایی دارد. برخی غذاهای چینی باید مورد توجه قرار بگیرند: ظاهر قابل توجه - عطر و طعم دلپذیر - سلیقه ای و طعم بی بدیل - wei علاوه بر این ، غذاهای چینی برای ترکیب گوشت یا ماهی با سبزیجات قابل توجه است در حالی که قرار است تمام مواد تشکیل دهنده آن خرد شود.
این بدان معنا نیست که چین غذای سنتی برای همه مشترک است. هر منطقه به دلیل روشهای خاص خود برای پخت غذا قابل توجه است. لازم به ذکر است که چندین مدرسه آشپزی در چین وجود دارد - شاندونگ ، سیچوان و کانتون.
هریک از این مناطق به دلیل روشهای خاص غذایی و پخت و پز خاص خود مورد توجه است: غذاهای شاندونگ به دلیل داشتن غذاهای معطر معروف است ، یکی از سزچوآن ها به دلیل داشتن غذاهای چاشنی و همچنین سس های آن بسیار فراوان است ، در حالی که غذاهای کانتون به دلیل ایده های نوآورانه و غذای خود آنهایی که عاشق طعم و مزه ترش در غذا هستند به امپراتوری آسمانی
سرود رسمی چین
سرود ملی "مارس داوطلبان" در سال 1935 نگاشته شده است. متن سرود توسط نوازنده تین هان ، موسیقی - توسط نای ار ، بنیانگذار جنبش موسیقی جدید چینی نوشته شده است. در تاریخ 27 سپتامبر سال 1949 ، جلسه CPPCC مقرر كرد این ترانه را به عنوان یك سرود ملی موقت تصویب كند ، و در 4 دسامبر 1982 NPRC تصمیم به تصویب آن به عنوان یك سرود رسمی ملی گرفت
تولد جاده بزرگ ابریشم - چین باستان
جاده بزرگ ابریشم نام یک تنه بین قاره ای باستانی است که زمانی شرق و غرب را به هم پیوسته است. کمتر کسی می داند که با توجه به جاده ابریشم بزرگ ، جهان غرب با چین یکی از اسرارآمیزترین کشورهای باستان آشنا شده است. این راهی بود که ابریشم و کالاهایی که قبلاً در اروپا ناشناخته بودند ، در قرن دوم قبل از میلاد شروع به صادرات به کشورهای غربی کرد.
طی چند قرن جاده ابریشم از جاده های کاروانی کوچک در حال شکل گیری بود و شهرهای مختلفی را در خاک چین و آسیای میانه به هم وصل می کرد که البته با گذشت زمان با یک شاخه های آن به یک جاده کاروان تجاری کامل تبدیل شد که منجر به ایالت های مختلف شرق و غرب.
تاریخ ابریشم و تاریخ جاده ابریشم بزرگ به طور جدائی با چین در ارتباط است. طبق افسانه چینی باستان اولین کسی که از پیله ابریشم در 2640 سال قبل از میلاد پرده برداری کرد شاهزاده خانم چینی Hsi-Ling-Shih بود. در حقیقت ، چینی ها جاده ابریشم بزرگ را عمداً نمی گذراندند.
در سال 138 قبل از میلاد ، امپراتور وو از هان (وودی) افسر خود را با نام ژانگ کیان با یک مأموریت دیپلماتیک به غرب فرستاد. ژانگ کیان آشفتگی کامل این مأموریت را به وجود آورد ، زیرا توسط هونها زندانی شد اما پس از فرار ، او بسیار در امتداد یک جاده کاروانی حرکت کرد و بسیاری از کشورهای جدید را کشف کرد. امپراطور هنگام بازگشت به خانه ، بنده ناشایست خود را بخشید و مجدداً او را با مأموریتی برای برقراری روابط اقتصادی و تجاری با حاکمان کشورهای غربی فرستاد. این آغاز روزهای شبی بزرگ جاده ابریشم بود.
جاده بزرگ ابریشم تا قرن شانزدهم فعالیت می کرد و در کل تاریخ آن با هوای اسرارآمیز ماجراهای عاشقانه و خطر سرمایه گذاری شده بود. راه کاروان حمل نه تنها ابریشم "گرانبها"، که مخفی کل چین از صنعتگران مشترک به امپراتور خود را به طور کامل سه هزار ساله دفاع کرد، اما همچنین gemmary از بدخشان، و همچنین یشم سبز و گرین استون از ختن و مورد استفاده قرار گرفت یارکند ( سین کیانگ) که البته بیشتر ، منافع اروپاییان را به چین مرموز تحریک کرده است.
یکی از بزرگترین بخش های جاده ابریشم ، از دورترین فاصله از تمدن ، از قلمرو چین مدرن عبور کرد. جاده ابریشم از پایتخت باستان چین آغاز شد - Chang 'an (شیان مدرن) ، سپس از طریق استان مدرن Gansu به سمت شهر Dunhuang حرکت کرد ، جایی که جاده بزرگ ابریشم به جاده های شمالی و جنوبی تقسیم شد. در واقع جاده فقط معابر طولانی بود که از بیابان ها و استپ های یک شهر چینی به شهر دیگری می گذشت.
جاده کاروانی در بخش Lanzhou - Dunhuang با کویر گبی هم مرز است و این بخش از جاده به دلیل حملات مکرر که توسط عشایر از شمال انجام می شود یکی از خطرناک ترین در نظر گرفته شد. تنها حفاظت از کاروان های تجاری ، دیوار بزرگ چین است که در این بخش از جاده احداث شده است.
از بین Dunhuang از طریق Kamul ، Turpan و Urumqi ، جاده شمالی وجود داشت که عمدتا برای حمل و نقل ابریشم و کالاهای دیگر از مرکزی چین استفاده می شد. به نوبه خود جاده جنوبی از شهرهای چرچن ، هوتان ، یارکند و کاشگر امتداد یافته است . Jadeite ، greenstone و سایر سنگهای قیمتی که در کوههای Tian Shan استخراج شده اند ، عمدتاً توسط این جاده حمل می شدند.
جاده بزرگ ابریشم نه تنها جاده ای از شرق به غرب بود. این روش ، تازه هایی از قبیل پنبه ، خرما ، خیار ، انواع خربزه و کدو و فرهنگ مرکبات ، چینی و عاج به دست آمد. جاده بزرگ ابریشم نیز پیوندی برای تبادل ایده و فرهنگ بود. این راهی برای آوردن کاغذ و باروت از چین به غرب بود. این راهی بود كه ماركو پولو با سفر به چین سفر كرد و چین مرموز را به اروپاییان كشف كرد.
جاده بزرگ ابریشم فقط یک جاده نبود. در دوران باستان و قرون وسطی ، جاده بزرگ ابریشم نه تنها به عنوان یک تنه تجارت بین قاره ای عمل می کرد ، بلکه راهی بود که راهبان بودایی در آن حرکت می کردند و آموزه های خود را درباره جهان منتشر می کردند. بدین ترتیب بودایی از هندوستان به چین و آسیای میانه راه یافت. جاده بزرگ ابریشم توسط آتلا و چنگیز خان برای رهبری ارتش خود استفاده می شد. همچنین کانالی برای انتشار دانش علمی و ارزشهای فرهنگی بود.
تا به امروز پروژه های مرمت متعددی برای جاده ابریشم وجود دارد. برخی از شرکت کنندگان آنها حتی در حال سفر به این مسیرهای توریستی هستند. علاوه بر این ، به ابتکار یونسکو ، برخی کاروانسراها که در قرون وسطی کار می کردند ، در حال حاضر نوسازی می شوند. پیش نیازهای اساسی برای سفرهای ایمن و راحت توسط جاده های کاروان باستانی فراهم شده است. علیرغم اینکه جاده بزرگ ابریشم اهمیت اصلی خود را از دست داده است هنوز هم مانند هزار سال پیش چیزی مثل پلی است که ملت های اوراسیا را به هم وصل می کند.
آب و هوای متنوع چین
آب و هوا در چین بسیار متنوع است و تصریح بر وسعت قلمرو آن ، پیچیده بودن زمین و تأثیر اقیانوس ها است. چین در چندین منطقه آب و هوایی واقع شده است. عمدتا دارای آب و هوای استوایی ، گرمسیری ، نیمه گرمسیری و معتدل است.
یکی از ویژگی های خاص آب و هوای چین ، ماهیت موسمی آن است. وزش باد از شمال در زمستان و از جنوب در تابستان در آنجا غالب است ، تغییر شدید فصول کاملاً عادی برای کشور است. یک فصل بارندگی معمولاً در گرم ترین ماه سال رخ می دهد.
چین کشور تضادهاست ، که حتی در الگوی اقلیمی منطقه نیز تجلی می یابد. اگر باران ها در شرق غیر معمول نیستند ، پس غربی که دارای آب و هوای داخلی فصلی است ، از فصول مکرر خشکسالی رنج می برد.
همه ساله سقوط در شرق کشور تحت تأثیر جریانات گسترده هوا قرار گرفته و از اقیانوس های اقیانوس آرام و هند به حدود 200-500 میلی متر می رسد. چنین افت هایی برای دوره زمانی تابستان رایج است. بارش در زمستان به میزان قابل توجهی پایین است ، زیرا این دوره با آب و هوای سرد و خشک مشخص می شود.
الگوی آب و هوا در غرب کشور بطور قابل توجهی شدید است. در تابستان از گرمای غیرقابل تحمل برخوردار است در حالی که در زمستان از سرمازدگی رنج می برد. دمای مطلق زمستان در آنجا ممکن است در درجه سانتیگراد تا 50 درجه سانتیگراد پایین بیاید در حالی که در تابستان دمای هوا در حوضه تورپان ، گرمترین نقطه چین تقریباً به +50 درجه سانتیگراد می رسد که میزان بارندگی آن تنها 3.9 میلی متر است.
بهترین زمان برای بازدید از چین
تایزویان - پارک در Hangzhou ، چینبهار (مارس-آوریل) و پاییز (سپتامبر-اکتبر) بهترین فصول برای سفر به چین است. درجه حرارت روز در آنجا بین +20 و +30 درجه سانتیگراد متفاوت است ، اما شبها بسیار سرد است.
با توجه به آب و هوای متنوع ، آب و هوا در مناطق مختلف چین تفاوت قابل توجهی دارد. در بهار ، دمای هوا در شرق چین نسبتاً معتدل است. هوا با گرما وزش باد شدید ، و گاهی اوقات طوفان شن همراه است.
در تابستان دمای هوا در شرق از +24 درجه سانتیگراد بالا می رود ، در حالی که بیشترین میزان بارندگی در دوره تابستان است. با کمال تعجب ، ماههای اول پاییز آفتابی ترین است و هوا در آن زمان بسیار قابل قبول است. دمای هوا به طور متوسط در حدود +15 + 20 درجه سانتیگراد است
زمستان های شرق چین به اندازه کافی سرد است. دمای هوا به زیر صفر می رسد ، اما هنوز به اندازه غرب کشور در منطقه تین شان سرد نیست. الگوی آب و هوایی در آنجا چیز دلخواهی را برای خود باقی می گذارد. در سردترین نقطه در چین - حوضه تورپان دمای هوا در زمستان از 10 تا 50 درجه سانتیگراد متفاوت است
هنگ کنگ ، چین: فصل موسمی
شایدآوریل-مه در بهار ، هنگامی که هوا +20 + 30 درجه سانتیگراد و سپتامبر-اکتبر در پاییز با همان دمای هوا باشد بهترین زمان برای سفر به مناطق غربی چین است. با این حال حتی در این دوره ها ، هیچ چیز مانند طوفان گرد و غبار و وزش باد غیرقابل تعجب نیست، در تابستان گرمای مطلق در بعد از ظهرها و شبهای نسبتاً سرد برای مناطق غربی چین به ویژه برای سین کیانگ که قسمت عمده آن در کویر تاکلاماکان اشغال شده است رایج است
