بازدید سایت خود را میلیونی کنید


» شاه نعمت الله ولی | استاد آرامش و شاعر ایرانی صوفی

شاه نعمت الله ولی | استاد آرامش و شاعر ایرانی صوفی

حرم شاه نعمت الله ولی


حرم شاه نعمت الله ولی مجتمع تاریخی است ، روایت شاه حرم شاه نعمت الله ولی از قرن شانزدهم به تاریخ وفات وی آغاز می شود. پس از درگذشت شاه نعمت الله در کرمان ، پیکر وی در یک باغ در شهرستان ماهان به خاک سپرده شد. سپس به دستور احمد شاه آل ولی باهامانی ، حاکم دکن در هند که یکی از پیروان او بود ، یک گنبد و حیاط بر روی قبر وی ساخته شد. دیوار نگاری دروازه حرم هنوز نام سلطان احمد را می خواند. پس از وی ، بناهای دیگری نیز در دوران صفویه و قاجار به حرم اضافه شد. می توان گفت این زیارتگاه شش قرن تحولات معماری را در خود دارد ، زیارتگاهی که اکنون به عنوان میراث ملی ایران در نظر گرفته شده است.


حرم شاه نعمت الله ولی ولی در فضایی بزرگتر از سه هکتار واقع شده است ، حتی اگر ساختمان حرم و موارد مرتبط با آن تنها شش هزار متر مربع از این فضا را در بر بگیرد. این زیارتگاه در ابتدا ساختاری از چهار دیوار و یک گنبد در یک باغ بود. در دوره های مختلف قسمت های دیگری نیز به آن اضافه شده است. چهار مناره ، بندر شاه عباسی ، دروازه دارالحفاظ ، دروازه محمدشاهی ، حیاط وکیل ، حیاط اتاباکی ، حیاط میرداماد و حیاط حسینیه از دیگر بناهای این مجموعه است.


سید نورالدین نعمت الله بن عبدالله بن محمد کوهبنانی کرمانی مشهور به «ولی» موسس فرقه نعمت اللهیه است. او از عرفای ایران در قرن هشتم و نهم هجری و از مولفان پرکار و عارفی غزلسرا بود که از شعر برای بیان مفاهیم عرفانی استفاده می‌کرد.


اجداد شاه نعمت الله در حلب اقامت داشتند، پدرش سید عبدالله از حلب به کیج و مکران آمد و پس از مدتی توقف در مکران با خوانین شبانکاره فارس وصلت کرد و به همین خاطر به کوهبنان کرمان رفت و در آنجا سکونت کرد و شاه نعمت الله به سال 731 در آن شهر متولد شد، در باب زادگاه او دو روایت هست: حلب و کوهبنان کرمان: دکتر فرزام محقق زندگی نامه شاه نعمت الله، ولی، حلب را مرجح می‌داند و می‌نویسد «بی شبهه می‌توان گفت که تولد شاه ولی بر خلاف مشهور، شهر حلب بوده نه کوهبنان و صاحبان تذکره‌ها و نویسندگان از دو سه قرن پیش تاکنون خطا رفته اند».


نمای شاه حرم شاه نعمت الله ولی از تزئینات و کارهای کاشی کاری بهره مند شده است. امروز ، با وجود فرسایش ، بخش هایی از آنها هنوز باقی مانده است. دروازه شرقی حرم با نقوش برجسته ای به رنگ های ماوراء بنفش ، فیروزه ای ، سفید و طلایی تزئین شده است. حرم شاه نعمت الله ولی ولی دارای یك سقف گنبدی با یازده زاویه و نقاشی روی جلد گچ آن است. سنگ قبر از مرمر ساخته شده است و نوشته های مذهبی در آن حک شده است. یک اتاق کوچک در جنوب غربی دربار وجود دارد. گفته می شود شاه نعمت الله ولی چهل روز (چله نشینی) خود را در آن مکان منزوی کرد.


یکی از بناهای داخلی حرم شاه نعمت اله ولی ولی دارالحفاظ است که همچنین به عنوان بندر شاه عباسی نیز شناخته می شود. طبق نوشته های دیوار آن ، به شاه عباس اول و حکومت بیتکتاش خان در کرمان برمی گردد. دارالحفاظ ساختاری است با سی و سه متر طول ، نود و نه متر عرض و چهارده متر ارتفاع. در ضلع جنوب شرقی این بنا ، دو مقبره هشت ضلعی وجود دارد ، یکی متعلق به آقاخاتون ، همسر خلیل بیک افشار و دیگری متعلق به بیکتاش ، فرزند ولی خان است.


حیاط میرداماد که یادآور شاه عباس اول است ، در پشت دارالحفاظ قرار دارد و به دستور بیتکاش خان ساخته شده و توسط اوستاد کمال الدین حسین طراحی شده است. سرای میرداماد که در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار تعمیر شده است سی و یک متر در بیست و چهار متر است. در وسط این اتاق استخر ساخته شده از سنگ مرمر وجود دارد که به کوثر معروف است. پنج متر در سه متر است. در ضلع شرقی ، درگاهی تزئین شده با گچ های مقرنس دیده می شود. شعری در این درگاه به رنگ سفید تالوت با پس زمینه آبی نوشته شده است.


یکی از بناهایی که به بخش اصلی اضافه شده است ، صحن وکیل الملک است. یادآور محمد اسماعیل خان نوری وکیل الملک ، حاکم کرمان است.


مقبره شاه نعمت الله ولی که از فیلسوفان مشهور و صوفیان بودند در ماهان قرار دارد. این بنا شاهکاری از معماری 6 قرن اخیر با ترکیبی از یک معماری فضایی قابل قبول و ساخت باغ دلپذیر و یک آبشار عرفانی است.


یکی از مشهورترین فضاهای این مجموعه ، فضاهای اتاق انزوا است. چله نشینی از نظر صوفی نوعی مراقبه است که برای انزوا و سفرهای معنوی مورد استفاده قرار می گیرد.


این مجموعه دارای دو درب ورودی ، برخی از اتاق های کوچک و بزرگ ، یک بنای یادبود ، 4 مناره کاشی کاری ، 2 پرتوی و 4 حیاط است. هسته اصلی این بنا توسط مقبره با یک گنبد زیبا شکل گرفته است.


قدیمی ترین آنها گنبد خانه ای است که گاوصندوق شاه نعمت الله ولی در آن قرار دارد و مربوط به سلسله تیموری است و بیشتر ساختمانهای دیگر مربوط به دوره صفویه با برخی از اضافات سلسله قاجار است.


این یادگار در 6 ژانویه سال 1932 به عنوان یکی از آثار ملی ایران با شماره ثبت 132 به ثبت رسیده است

محل حرم شاه نعمت الله ولی

حرم شاه نعمت الله ولی در خیابان امام خمینی ، ماهان ، استان کرمان واقع شده است. به لطف موقعیت مکانی آن ، باغ شازده در فاصله 5.5 کیلومتری حرم شاه نعمت الله ولی واقع شده است.


تاریخچه حرم شاه نعمت الله ولی

وقتی شاه نعمت الله ولی درگذشت ، پیکر وی در باغی در شهر ماهان به خاک سپرده شد. اولین کسی که دستور ساخت گنبد و زیارتگاه برای شاه نعمت الله ولی را صادر کرد پادشاه هند ، سلطان احمد شاه بهمنی بود. وی از یك پیروان شاه نعمت الله ولی بود و كتیبه ای با ارزش و بی نظیر را در پرتال حرم به جای گذاشت كه پس از 5 قرن و نیم هنوز خیره کننده است.

این زیارتگاه در ابتدا فقط یک سازه مستطیل شکل بود که در مرکز یک باغ عظیم با کاشی کاری های چشم نواز و تزئینات به همراه گنبد دیدنی ساخته شده است. در سالهای بعد برخی از تغییرات مانند احداث ساختمانهای دیگر در اطراف حرم پدید آمده و به نحوه ظاهری امروزه تبدیل شده است. این تغییرات عمدتاً در دوره صفویه و قاجار ظاهر می شد زیرا شاهان در این دو دوره بسیار مورد احترام شخصیت های اسلامی بودند. ترکیبی از سنت های معماری در 6 قرن گذشته به وضوح در حرم شاه نعمت الله ولی قابل توجه است.


ساختار حرم شاه نعمت الله ولی

شاه نعمت الله ولی دارای سه حیاط در فضای باز است و حدود 32000 متر مربع وسعت دارد. نکته جالب در مورد معماری حرم شاه نعمت اله ولی ولی استفاده از شماره 11 است. اولین کسی که برای اولین بار به تحقق این امر پی برد ، ریاضیدان هلندی وینسنت کارلز بود. وی تحقیقات زیادی در مورد گنبد فیروزه ای این حرم انجام داد و سرانجام فهمید که این گنبد به 11 قطعه مساوی تقسیم شده است.


به عبارت دیگر ، از 11 قسمت تشکیل شده است. این 11 قسمت به شکل مثلثی هستند. پایه های مثلث ها در قسمت پایین گنبد است در حالی که زاویه های راس آنها در بالاترین نقطه گنبد با یکدیگر ملاقات می کنند. از دیدگاه ریاضی ، ناحیه یک دایره معمولاً به حتی قسمتهایی تقسیم می شود. بنابراین ، انتخاب 11 مثلث (عجیب و غریب) به دلیل قوانین ریاضی بسیار دشوار است. طبق اعداد ابجد ، شماره 11 می تواند معادل ضمایر عربی (هو) باشد که مخفف الله یا خدا است.


امیریه یا عمارت امیریه

در قسمت پایین ورودی ، موزه ای قرار دارد که وسایل با ارزش را برای عموم به نمایش گذاشته است. این موزه به نام پرتال امیریه یا عمارت امیریه نامگذاری شده و ماده اصلی مورد استفاده برای سازه آن آهک و آجر است. این عمارت حدود 130 سال قدمت دارد و معماری آن از قواعد مربوط به سبک قاجار پیروی می کند به ویژه که در زمان سلطنت ناصر ادین شاه محبوبیت داشته است. این موزه در سال 1978 تحت پروسه نوسازی قرار گرفت.


رستوران سنتی ماهووینا ، زیتون ، فروشگاه بستنی گلها و بستنی آستانه مکان های نزدیکی هستند که می توانید خود را به وعده های غذایی و بستنی های خوشمزه دعوت کنید.


آیامی خواهید در هتلی با بودجه مناسب در نزدیکی حرم شاه نعمت اله ولی ولی اقامت داشته باشید ، دو گزینه برای شما مهمانان هتل ایوان سنتی ماهان و موتولی باشی هستند. هتل مجلل مجاور هتل کرمان جهانگردی 2 است.

حرم شاه نعمت الله ولی (به فارسی: آرامگاه شاه نعمت‌ الله‌ ولی) یک مجموعه تاریخی است ، واقع در ماهان ، ایران ، که شامل مقبره شاه نعمت الله ولی ، عارف و شاعر مشهور ایرانی است. شاه نعمت الله ولی در سال 1431 در سن بالای 100 سال درگذشت. در سال 1436 یک حرم به احترام وی ساخته شد و به مکان زیارتی تبدیل شد. با توجه حاکمان پی در پی که در طی قرن ها به افزودنیهای مختلف کمک کرده اند.


از باب مقدمه می‌گویم که شاه نعمت الله ولی، از عرفای قرن هشتم و معاصرحافظ شیرازی بوده و ۹۵ سال عمر کرده است و مزار او در ماهان کرمان واقع است و شهید مطهری در جلد ۱۴ مجموعه آثار خود؛ صفحه ۵۷۷ او را اجمالاً توثیق کرده و او را از معاریف و مشاهیر عرفا خوانده اند که نسب به علی (ع) می‌برد. پیش بینی‌های او شامل وقایع دوران صفویه و بعد از آن می‌شود و اهمیت آن از این جهت است که صفویه، قرن‌ها پس از مرگ او به قدرت رسیده اند.قــدرت کردگــار می‌بـینــم حالــت روزگــار می‌بـینــم

ازنجوم این سخن نمی‌گویم بلکـه از کردگــار می‌بینــم

از سلاطیــن گــردش دوران یک به یک را سوار می‌بینم

هر یکی را به مثل ذره نــــور پرتــوی آشکــار می‌بـینــم

از بـزرگـی و رفعـت ایشــان صفــوی برقرار می‌بینـــم

……………………..

آخــر پادشاهـــی صفــــوی یک حسینیبه کار می‌بینم

آخرین پادشاه صفوی، شاه سلطان حسین؛ شاهی فاسد و ستمگر بوده است.

نادری در جهان شــود پیــدا قامتــش استــوار می‌بینــــم

آخــر عهــد نـوجــــوانی او قتــــل او آشکـــار می‌بینـــم

شهر تبریز را چو کوفه کنند شهــرطهــران* قرار می‌بینم


اشاره به انتقال پایتخت به تهران.


بعد از آن دیگـری فنا گردد شـاه دیگـر به کـــارمی بینم

که محمـد به نـام او باشــــد تیـــغ او آبــدار می‌بــینـــم


بنابر ویژگی‌هایی که از او می‌گوید، مرادش احتمالاً محمد شاه قاجار است نه، آغا محمدخان قاجار.

چــارده ســال پادشاهـــی او دولتــش کامکــار می‌بینــم

سال کز مرغ می‌شـود پیــدا مــرگ او آشکــار می‌بینـم


ناصر الدین به نصـرت دوران چـارده هشـت سال*می بینــم


عدد مزبور با هیچ یک از ارقام تاریخی در مورد ناصرالدین شاه تناسبی ندارد و نزدیک‌تر آن است که بگوییم مربوط به سن او در هنگام تاجگذاری باشد که البته این هم دقیق نیست، زیرا مجموع هشت و چهار، ۲۲ است حال آن که وی در ۱۸ سالگی به قدرت رسیده است.


اما اگر عبارت را "چهار ده، هشت سال” بگیریم جور در میاید. یعنی ۴*۱۰=۴۰ و ۸ سال= ۴۸ سال (طول سلطنت ناصرالدین شاه)


از شهنشــاه ناصـر الدین شـاه شیــونــی بیــم دار*می بینــم


اشاره به ترور ناصرالدین شاه.


روز جمعـــه ز. شهر ذیقعــده تن او در مـــــزار می‌بــینـم

بعد از آن شه مظفــر الدین را شاهیِــش ناگــوار می‌بینــم

چـارشنبـه ز. شهـر ذیقعـــــده* مــرگ او آشکــار می‌بینـم


مرگ هر دو ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه در ذیقعده واقع شده است بنابراین پیش بینی او در این باره دقیق می‌باشد.

از الــف تا بـه دال می‌گویـم شاه و شاهــی فکارمی بینـم

اشاره به نهضت مشروطیت ایران و تهدید پایه‌های سلطنت قاجاریه است.

درخراسان ومصروشام وعراق فتنــه و کـــارزار می‌بینـــم

جنگ وآشوب و فتنه‌ی بسیار در یمیــن و یســار*می بینـم

آغاز جنگ جهانی اول، مصادف با، آخرین روز‌های عمر مشروطیت ایران.

غــارت و قتــل لشکــر بسیـار در میــان و کنــار می‌بـینـم

شه چو بیرون رود ز. جاگاهش شاه دیگــر بکارمی بـینـم

مراد، احمد شاه قاجار است، جالب آنکه به خروج او از کشور اشاره می‌کند و نه مرگ او.


مراد، رضا شاه است.

چون فریدون به تخـت بنشینـد نوکرانـش قطـــار می‌بینــم

متصف بر صفات سلطان است لیک من گرگ وار می‌بینــــم

دائـم اسبـش به زیر زیـن طــلا کمتـر آن را سـوار می‌بینـــــم

عدل و انصـاف در زمانـه‌ی او همچــو هیمـه به نـار می‌بینــم

علمــــــای زمــان او دائــــــم همــه را تـــــار ومــارمی بینــم


شاه نعمت الله شجره‌ی نسب خود را در قطعه‌ای آورده است که به این بیت ختم می‌شود:

نوزدهم جد من رسول خداست     آشکار است نسبت پنهانی


اگر شاه نعمت الله در حلب زاده شده باشد پس تحصیلات اولیة خود را در آنجا نزد پدرش میرعبدالله آغاز کرده است، اما شاه ولی در چه تاریخی و به چه سبب به کیج و مکران آمده اند درست معلوم نیست و خواه ناخواه برهه‌ای از زندگی شاه ولی در تاریکی قرار می‌گیرد.


او پس از تکمیل اطلاعات خود در فنون و علوم ظاهری به سیر و سلوک پرداخت و در مصر، دیار مغرب، مکه، مدینه، خراسان و ماورا النهر، خاصه در سمرقند سیاحت و اقامت کرد. امیر تیمور، او را به بهانه کثرت مریدان، به تَرک ترکستان وادار کرد. وی پس از مدتی در کرمان اقامت کرد و در ماهان، خانقاه و باغ و حمام بنا کرد. پادشاهان و امیران آن زمان، از جمله شاهرخ و میرزا اسکندر بن عمر شیخ، نسبت به وی لطف فراوان داشتند. وسعت و دامنه نفوذ معنوی و تعالیم عرفانی او به جایی رسید که علاوه بر امرا و سلاطین ایران، برخی از پادشاهان دکن هندوستان مانند سلطان شهاب الدین احمد شاه ولی بهمنی (۸۲۵-۸۳۸) و فرزندش علا الدین (۸۳۸-۸۶۲) به شاه نعمت الله ولی و بعدها به خاندان و بازماندگانش خالصانه ارادت ورزیدند.


از این رو، زمینه مساعدی برای رواج و توسعه روزافزون زبان فارسی در اقصی نقاط هندوستان به وجود آمد. او علاوه بر تحصیل علوم مرسوم، به عبادت، ریاضت و هدایت مردم مشغول بود. پس از به وجود آمدن حکومت قاجار، مشایخ سلسله نعمت‌اللهی تدریجاً از هندوستان به ایران آمدند و این طریقه تصوف را در ایران گسترش دادند. پس از آن سلسله‌های دیگری شکل گرفت که همه از پیروان طریقه نعمت‌اللهی بودند. معروف‌ترین این سلسله‌ها عبارتند از: سلسله کوثریه؛ سلسله اخوّت (صفی علیشاهیه)، سلسله گنابادیه، سلسله شمسیه، سلسله مونس علیشاه


ورود به تصوف

شاه نعمت الله برای پیشرفت در علوم و فراگیری بیشتر علوم دینی به شیراز سفر کرد. او برای یافتن مرشد و مراد خود به این سو و آن سو و در خدمت شیوخ و مشایخ زیادی قدم برداشت.


وی علوم مقدماتی را نزد شیخ رکن الدین شیرازی تحصیل کرده و علم بلاغت را خدمت شیخ شمس الدین مکی و حکمت را نزد سید جلال الدین خوارزمی و اصول و فقه را نزد قاضی عضدالدین ایجی آموخت و چون علوم ظاهری طبع او را قانع نمی‌کرد سال‌ها به ریاضت و تصفیه و تزکیه باطن مشغول گردید و در پی مراد به سیر و سفر پرداخت تا عاقبت به مکه مشرف شد و از دست شیخ عبدالله یافعی یکی از عرفای عصر خویش خرقه پوشید و به مراد خویش نایل آمد و دست ارادت بدو داد.


شاه نعمت الله به سیر و سفر در ممالک مصر و حجاز و ترکستان و ایران پرداخت و به نشر عرفان و تصوف همت گمارد. او بیست و چهار ساله بود که در مکه با شیخ عفیف الدین یافعی دیدار کرد. شیخ یافعی از عرفای بزرگ و با عظمت آن دوران به شمار می‌آمد. شیخ یافعی به سلسله‌های طریقت شاذلیه و قادریه متصل می‌شد. شاه نعمت الله هفت سال را با شیخ عارف سپری کرد و از او علوم و دانش‌های معنوی زیادی آموخت. شاه نعمت الله بعد از آن به مصر رفت و در آنجا به سوی جهان فرهنگ ایرانی روی آورد. وی در بازگشت به ایران پس از ازدواج با نوه دختریِ میر حسینی هروی، به سوی کوهبنان کرمان عزیمت کرد و در آنجا به ریاضت طویل المدتی پرداخت که مکان مورد نظر به نام تخت امیر معروف است. در طول این مدت، افراد بسیاری در نزد او به تحصیل علوم و معارف صوفیه پرداختند واز محضر ایشان کسب فیض کردند.


جایگاه در شعر و عرفان

شاه نعمت‌الله، ولی عارف و شاعر قرن هشتم هجری است وی در درجه اول عارفی بود که از شعر و غزل برای بیان مسائل تصوف و پرورش شاگردان استفاده می‌کرد. تالیفات و رسالات علمی و عرفانی و ادبی وی به فارسی و عربی بیش از سیصد رساله و تصنیف کوچک و بزرگ است که مهم‌ترین آثار او دیوان اشعار اوست که مشتمل بر ۱۲ هزار بیت از قصیده ها، غزل‌ها و مثنوی و رباعیات وی است.

به اعتقاد ادوارد براون ایران‌شناس انگلیسی، شاه نعمت‌الله بیشتر در تصوف و عرفان شهرت داشت تا شعر و شاعری. او به سبب پیروی از مکتب محی‌الدین عربی، به اصطلاحات خاص عرفان او کاملا مسلط بود و به کار بردن این اصطلاحات را در آثار خود امری عادی می‌دانست.


شاه ولی مانند دیگر شاعران قرن هشتم و نهم به غزل بیشتر توجه داشت و آن را برای بیان معانی عرفانی مناسب‌تر می‌دانست. سبک غزلیات شاه‌ ولی منحصر به فرد بود، اما در قصیده سرایی از سبک خاقانی تقلید می‌کرد.


به سبب ارتباط پادشاه دکن با شاه ولی و محبوبیت او و نوادگانش نزد حاکمان هندوستان، سلسله نعمت‌اللهی در آنجا رواج یافت و موجب شد که شعر و ادب فارسی در آن دیار رونق پیدا کند.


پیشگویی‌های شاه نعمت‌الله و اشعار

شماره رسالات او در موضوعات عرفانی و مطالب نزدیک بدان بسیار زیاد و اشعارش نیز فراوان است. دیوان رایج شاه نعمت الله ولی بیشتر از ۱۳ هزار بیت دارد و مشتمل بر چند قصیده و تعداد کثیری غزل و چند مثنوی و رباعی است. در قصیده منسوب به او که با مطلع «قدرت کردگار می‌بینیم» شروع می‌شود بسیاری از وقایع و اخبار آینده در آن اشاره شده است که مشهور و معروف است و بعد‌ها به منظور یا مناسباتی، ابیاتی بر آن اضافه شده است که شخصیت شاه نعمت‌الله را برای عوام شگفت انگیز ساخته و بر شمار معتقدان وی افزوده است.


ادوارد براون معتقد است که غالب ایرانی‌ها از این‌گونه اشعار که مشتمل بر غیب‌گویی و اشاره به حوادث آینده هستند، به نفع خود استفاده کرده‌اند. مثلاً بابیه بر این باور بودند که سال ظهور باب در اشعار شاه ولی ذکر شده است.


حضرت مهدی (عج) در کلام شاه نعمت‌الله

شاه نعمت‌الله، ولی در اشعار و آثار خود به ظهور مهدی موعود و شخصیت او توجه داشت. او با تکیه بر روایات اهل سنت رساله‌ای با عنوان «مهدیه» درباره ظهور حضرت مهدی (عج) نوشته است. همان طور که گفته شد از قصاید معروف شاه نعمت‌الله، قصیده «قدرت کردگار می‌بینم / حالت روزگار می‌بینم» راجع به پیشگویی‌هایی است که برخی آن را بیان نشانه ها ظهور دانسته اند.


او غیر از قصیده مزبور، در اشعار و آثار دیگر خود نیز از امام عصر (عج) و نشانه‌های ظهور او یاد کرده است. از جمله:


هادی کز نسل او مهدی هویدا می‌شود/ شاید ار گویند او را اهل حق نور هدی


مذهب

در مذهب شاه نعمت‌الله اختلاف است. افرادی مانند عبدالرزاق کرمانی، صنع‌الله نعمت‌اللهی و مستوفی بافقی تشیع شاه نعمت‌الله را مسلّم می‌دانستند در مقابل دکتر حمید فرزام معتقد است با اینکه او به امام علی (ع) و فرزندانش ارادت داشت؛ اما سنی مذهب بود.


اغلب نویسندگان و مورخان و صاحب تراجم احوال که از عهد صفویه تاکنون به شرح احوال وی پرداخته اند به تقلید و اقتباس از یکدیگر مطلقاً او را پیرو مذهب تشیع دانسته اند و این به سبب اشعاری از اوست در منقبت مولای متقیان. ولی آقای فرزام به این نتیجه رسیده است که شاه نعمت الله مذهب تسنن داشته است. به خاطر انکار اسلام ابوطالب یا تصریح او به نفی رافضی بودن از خود و ترغیب برگزیدن راه سنی این نتیجه را حاصل می‌کند که دیگر تردیدی در تسنن شاه ولی برجا نمی‌ماند.


درگذشت

شاه نعمت الله، ولی در سال ۸۳۴ در صد و سه سالگی بدرود حیات گفت. جسدش را در ماهان، استان کرمان، به خاک سپردند به همین مناسبت به نام «ماه ماهان» نیز شناخته می شود. شاه نعمت الله متجاوز از یکصدسال عمر یافت و هفتادوچهار سال آن را مستقلاً بر مسند قطبیت و ارشاد عباد متکی و به هدایت طالبان حقیقت اشتغال داشت. وی در سال ۸۳۴ خلافت و جانشینی خود را به فرزندش سیدبرهان الدین خلیل الله تفویض و وی را مامور تربیت سالکان و مراقبت و حفاظت خانقا و مریدان فرمود و خود رخت به عالم بقا کشید.


شاه نعمت الله به علت نفوذ فراوان و شهرتی که در عهد خود حاصل کردند مریدان بسیاری داشت و آوازه مقامات و کراماتش، ایران و سرزمین هند را فراگرفته بود.


بقعه مزار شاه نعمت الله ولی

هسته اولیه بنای آرامگاه شاه نعمت الله، ولی گنبدی منفرد بود که احمد شاه بهمنی دکنی، پادشاه دکن هندوستان در سال ۸۴۰ ه. ق. دستور ساخت آن را داد وی از مریدان و هواخواهان خاص او به شمار می‌رفت. آرامگاه وی در آغاز یک بنا بود که در میان باغ بزرگ قرار داشت. در دوره‌های بعدی بنا‌های دیگری در کنار این سازه ساخته شد و آرامگاه به شکل امروزی خود درآمد.

الحاقات این مجموعه بیشتر به دوران شاه عباس اول صفوی و محمد شاه و ناصر الدین شاه قاجار تعلق دارند، چرا که این افراد ارادت خاصی برای عرفا و بزرگان شیعه داشتند و بیشترین توسعه این مجموعه در دوران قاجار رخ داد.

 

مقبره بنایی مشتمل بر حرمی چهار ضلعی و دارای طاق گنبدی آراسته به نقاشی‌های روی گچ که برای تکمیل تزیینات آن از کاشی‌کاری‌های معرق به رنگ‌های لاجوردی و فیروزه‌ای بهره جسته‌اند و نمای بیرونی آن را با نقوش اسلیمی سفید و زرین تزیین کرده‌اند. از دیگر امتیازات بقعه، سنگ مزار آن است که از جنس مرمر ساخته شده و اطراف آن نام دوازده امام (ع) و آیه تطهیر با خطی زیبا حکاکی شده است. این بقعه محل تجمع و چله نشینی دراویش است.

 

منابع:

• تحقیق در احوال و نقد آثار و افکار شاه نعمت‌الله ولی، حمید فرزام، تهران: انتشارات سروش، چاپ دوم، ۱۳۷۹.

• تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دورة تیموریان و ترکمانان، دکتر حسین میر جعفری، تهران: سمت، ۱۳۷۹

• دیوان اشعار شاه نعمت الله ولی


بازدید سایت خود را میلیونی کنید
فرم ارسال نظر


مطالب پیشنهادی از سراسر وب




  مشاور ایرانی در لندن   |   فروش تجهیزات ویپ   |   تهران وکیل   |   گردشگری ارم بلاگ  


آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین مطالب مجله


هدیه خرید جدیدترین تبلت سامسونگ (بک کاور و محافظ رایگان) هدیه خرید جدیدترین تبلت سامسونگ (بک کاور و محافظ رایگان) مشاهده