» تاریخچه ، کشورها و حقایق زبان فارسی
فارسی - یکی از زیباترین زبانهای جهان
فارسی یک زبان نرم و شاعرانه است و به عنوان یکی از زیباترین زبان های جهان توصیف شده است.زبان فارسی یکی از قدیمی ترین زبانهای جهان است
فارسی زبان مهمی در خاورمیانه و آسیای میانه است و بیش از 62 میلیون زبان مادری در ایران ، افغانستان ، تاجیکستان ، ازبکستان و بحرین دارد.به دلیل نقش مهم سیاسی ایران در خاورمیانه و خلیج فارس ، زبان فارسی بسیار مورد تقاضا است.یادگیری زبان فارسی آسان است ، زیرا دارای یک دستور زبان ساده است ، فارسی یک زبان باستانی است که ریشه آن به امپراتوری پارسی در قرن 6 قبل از میلاد باز می گردد
فارسی زبان بسیاری از شعرها ،داستان ها و نوشته های معروف حافظ ، مولانا و فردوسی است.زبان پسیان مخزن اندیشه ، احساسات ، ارزش ها و هنرهای ادبی ایرانی است.
ایران یک سنت فیلم سازی تماشایی را در خود جای داده است ، زیرا فیلمهای ساخته شده ایران مرتباً در جشنواره های فیلم در سراسر جهان به رسمیت شناخته می شوند.زبان فارسی در شبکه اینترنت پنجمین زبان پرکاربرد است و زبان فارسی با زبان لاتین، یونانی و سانسکریت، زبانهایکلاسیک جهان اعلام شده وزبان فارسی یکی از گویش های قوم پارس بوده است که به جنوب غربی فلات ایران کوچ کرده بودند.
با قدرت گرفتن خاندان هخامنشی از این قوم، زبان فارسی (در آن زمان پارسی باستان) به عنوان زبان رسمی و اداری در سرزمینهای امپراطوری هخامنشی گسترش پیدا کرد. زبان فارسی یا پارسی باستان در ابتدا دستور زبان پیچیده با حالتهای صرف گوناگون بود. با این حال، با آموختن غیر پارسی زبانها، رفته رفته دستور زبان فارسی ساده تر شد.
از این گسترش زبان در سرزمینهای غیر فارسی زبان، به عنوان دلیلی برای ساده شدن این زبان یاد میشود. در اواخر دوره هخامنشیان، زبان فارسی یا پارسی باستان به شکل اولیهای از پارسی میانه درآمده بود.
درسازمان ملل شش زبانی که فعلا زبان رسمی سازمان ملل هستند عبارتند از : انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی، عربی، روسی ، چینی و در حال حاضر ترکها نیز برای اضافه کردن زبان خود به این لیست فعالیت می کنند
نوشتههای اولین پادشاهان سلسله ساسانی در قرن سوم بعد از میلاد به سه زبان ثبت شدهاند: پارتی، پارسی میانه و یونانی. زبان پادشاهان اشکانی پارتی بود. قلمرو اشکانی از شمال خراسان شروع شد و بر تمام ایران گسترش پیدا کرد.
پارسی میانه در زمان ساسانیان بیشتر استفاده میشد. این سلسله از ایالت فارس شروع شد و با شکست حکومت اشکانیان تیسفون را به عنوان پایتخت حکومت خود انتخاب کردند. در این دوره زمانی در شمال ایران زبان پارتی و در جنوب ایران پارسی میانه صحبت می شد.
کشورهایی که بیشترین جمعیت فارسی زبان جهان را دارند، ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان هستند. البته فارسی در کشورهایی غیر از ایران، به نام های دری، پارسی و تاجیکی گفته میشود. بعد از این کشورها، بحرین، پاکستان، هند، عراق، ترکیه و چین در ردههای بعدی جمعیت فارسی زبان هستند.
فارسی در کشور بحرین، به نام عجمی یا لارستانی شناخته میشود. در هندوستان، تا قبل از استعمار انگلیس بر این کشور، فارسی نیز یکی از زبانهای رسمی بوده است. شاعران و نویسندگان هندی تباری که به زبان فارسی به خلق اثر پرداختهاند، کم نیست.
ثبت زبان فارسی به عنوان هفتمین زبان بزرگ ؛ این زبان باید علاوه بر سه کشور فعلی ، یعنی ایران و افغانستان و تاجیکستان ، در کشورهای دیگری نیز زبان رسمی باشد . به این منظور پیشنهاد می شود به ترویج زبان فارسی در پاکستان توجه جدی گردد ؛ چرا که این کشور هم از لحاظ جمعیت ، چیزی نزدیک 175 میلیون نفر جمعیت دارد و ششمین کشور پر جمعیت جهان است و هم اینکه زبان و خط آنها تا حدود زیادی به فارسی نزدیک است ،
زبان رسمی کنونی پاکستان که اردو می باشد اسلامیشده زبان هندی است و بسیار تحت تأثیر فارسی است و واژههای فارسی بسیاری دارد.بطوری که تمامی کلمات سرود ملی پاکستان به جز یک حرف اضافه از کلمات مشترک با زبان فارسی تشکیل شدهاست و هم علاقه مردمان پاکستان از دیرباز تا امروز به فرهنگ و زبان فارسی فوق العاده بوده است ، بهترین شاهد ما اقبال لاهوری است که خود نماد یک فرهنگ و طرز تفکر در پاکستان است و علاوه بر اینها در گذشته ای نه چندان دور ، زبان فارسی در مدارس پاکستان تا کلاس هشتم تدریس می شده است
تاریخ شناخته شده زبان فارسی به سه دوره مشخص تقسیم می شود: پارسی قدیم ، پارسی میانه و پارسی نو
خط فارسی امروزی، فارسی شده رسمالخط عربی است. خود رسمالخط عربی نیز از خطوط کوفی و بصری گرفته شده است. تفاوت اصلی رسم الخط فارسی و رسمالخط عربی اضافه شدن حروف «پ»، «ژ»، «گ» و «چ» به نوشتار فارسی است. در کشورهای دیگر از جمله تاجیکستان، نوشتار فارسی به خط سیریلیک نوشته میشود.
خط فارسی به شکل امروزی در کشور ایران و افغانستان رایج است. و خط رسمی این دو کشور محسوب میشود. تاریخ دقیق شروع استفاده از این نوع نوشتار برای فارسی مشخص نیست. اما برخی از پژوهشگران مانند ریچارد فرای، بر این عقیدهاند که خط نوین فارسی توسط رودکی سمرقندی ابداع شده است.
از نظر بعضی از کارشناسان، خط فارسی امروزی عیبهایی دارد و مناسب استفاده برای صورت نوشتاری فارسی نیست. برخی از نقصهایی که این خط دارد، عدم ثبت آوا در صورت نوشتاری و احتمال خطا در خوانش متن، وجود چندین حرف متفاوت با یک آوای مشترک، که همین معایب یادگیری نوشتار فارسی را دشوار کرده است. همچنین فراوانی نقطه ها و سلیقهای بودن برخی صورتهای نوشتاری از دیگر ایرادات بزرگی که خط کنونی فارسی دارد.