» میراث جهانی دریایی در آب و هوای در حال تغییر

تغییرات آب و هوایی بزرگترین تهدید برای حفاظت

افزایش دما و سطح دریا ، آب و هوای طوفانی و رویدادها همه فشارها مانند شیلات ، آلودگی دریایی یا تحولات ناپایدار ساحلی را تأثیر تجمعی قرار میدهد این ترکیب تهدیدات چالش های بی سابقه ای را برای آینده میراث دریایی مشترک ما ایجاد می کند.

آرمان یونسکو این است که رهبری آب و هوایی را از طریق شبکه سایت ها ایجاد کنند و مکان های میراث جهانی دریایی را به عنوان چراغهای امید در تغییر اقیانوس قرار دهند.کار یونسکو در ایجاد انعطاف پذیری از طریق کاهش فشارهای موجود در منطقه ، توانمند سازی جوامع محلی نسبت به استراتژی های سازگاری کلی با آب و هوا و ارزیابی تأثیرات تغییرات اقلیمی در مناطق حفاظت شده دریایی ذکر شده در میراث جهانی متمرکز است.

میراث فرهنگی زیر آب

تخمین زده می شود که سه میلیون کشتی غرق شده و شهر غرق شده و هزاران مکان ماقبل تاریخ و بقایای انسانی که زیر آب قرار گرفته اند ، میراث گرانبهایی است.

اقیانوس ها ، رودخانه ها و دریاچه های جهان بزرگترین موزه این سیاره را تشکیل می دهند ، و شهادت بی نظیری از تاریخ تمدنهای گذشته و روح و صنعت پیشینیان ما در کار دائمی خود برای کشف مناطق دیگر و تبادل با فرهنگ های دیگر ارائه می دهند.

امروز ، میراث غرق شده ما به دلیل بهره برداری تجاری و صنعتی و غارت آبراه ها و دیگر عواملی که تهدید کننده به حساب میاید بشریت را از این میراث جذاب و در عین حال ناشناخته محروم میکند ، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته است.

یونسکو به عنوان بخشی از تلاش های جهانی خود برای حفاظت از میراث فرهنگی مشترک ما در اشکال مختلف ، کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب را در سال 2001 تصویب کرد.

حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب

میراث فرهنگی زیر آب با طیف گسترده ای از تهدیدات و تأثیرات منفی روبرو است که حفظ آن را به خطر می اندازد. از زمانی که ژاک کوستو و امیل گاگنان در سال 1942-43 اختراع آبزیان را انجام دادند اجازه می دهد تا عمق بیشتری برای دانشمندان و باستان شناسان ، اما همچنین برای شکارچیان گنج و کاوشگران نجات ، میراث فرهنگی زیر آب به طور فزاینده ای قابل دسترسی است. از آن زمان ، غارت مکانهای باستانی زیر آب و تخریب زمینه های آنها به سرعت افزایش یافته و تهدید به محرومیت بشریت از این میراث است.

کشورهای عضو یونسکو که نگران تخریب میراث غرق شده هستند ، در سال 2001 کنوانسیون یونسکو در مورد حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب را تصویب کردند.

بخش فعلی اطلاعاتی را در مورد عوامل مختلف تأثیرگذار بر میراث زیر آب و همچنین تلاش های جامعه جهانی برای کاهش آنها و حفظ آنها برای لذت بردن از نسل های فعلی و آینده ارائه میدهد.این برنامه همچنین اقدامات مختلفی را كه یونسكو از نظر ظرفیت سازی ، مأموریت های كمكی به كشورهای عضو یا آمادگی و پاسخ های اضطراری یونسكو اعمال كرده است ، پوشش می دهد.

باستان شناسی زیر آب

باستان شناسی فرهنگ انسان ها را از طریق تجزیه و تحلیل آثار تاریخی و زمینه های آنها مورد مطالعه قرار می دهد. هدف آن تبیین منشأ و توسعه تمدن ها و همچنین درک فرهنگ و تاریخ است. باستان شناسی زیر آب یک زیرشاخه است ، که مکان های زیر آب ، مصنوعات ، بقایای انسان و مناظر را مطالعه می کند. این را باید در زمینه بزرگتر باستان شناسی دریایی مشاهده کرد ، که روابط انسانی با اقیانوس ها ، دریاچه ها و رودخانه ها را مطالعه می کند و باستان شناسی دریایی ، که ساخت و استفاده از کشتی را مطالعه می کند ، تکمیل می شود.

مکانهای باستانی واقع در زیر آب منبع مهمی از اطلاعات تاریخی است. آنها حاوی آثاری از وجود انسان هستند که تحت تأثیر عوامل محیطی متفاوت از عوامل موجود در سایتهای روی زمین است. با این حال ، اغلب ، به دلیل کمبود اکسیژن ، این سایتها هنوز حاوی موادی هستند که در مکانهای مشابه در خشکی از بین می روند.

تکنیک ها

نقشه برداری ، کاوش و حفاظت از مکان ها از مراحل مهم روند تحقیقات باستان شناسی زیر آب است. از انواع علوم باستان شناسی در باستان شناسی زیر آب استفاده می شود.

مطالعه تاریخ و نوشته های مربوط به وقایع تاریخی ؛

فیزیک ، علوم اطلاعات و شیمی ،

انسان شناسی فرهنگی ، که فرهنگ های مختلف و تنوع آنها را بررسی می کند ، بررسی تأثیر مبادله ،

باستان شناسی برای درک مواد گیاهی و حیوانی (به عنوان مثال شناسایی نمونه های گرده ، دانه ها یا اسکلت های حیوانات) ،

اشعه ایکس از ترکیبات برای شناسایی فضای داخلی آنها یا قابل مشاهده بودن نوشته ها ،زمین شناسی ، که می تواند در مورد حرکات خاک در تغییر مکان یک سایت یا تغییر در سطح دریا ، فرسایش یا رسوب مواد رسوبی اطلاع رسانی کند.

صلاحیت ها

اماکن باستانی بسیار شکننده و حساس به نفوذ هستند. حتی مداخله ای که سایتی را برای اهداف تحقیق باز می کند ، به اطلاعات باستان شناسی موجود در آن آسیب می رساند ، بنابراین مهم است که اطلاعات موجود در سایت با دقت ثبت شود.

کنوانسیون 2001 در پیوست خود ، حاوی "قوانینی درباره فعالیتهای هدایت شده در میراث فرهنگی زیر آب" ، تنظیم می کند که فقط به افراد واجد شرایط و آموزش دیده باید اجازه دخالت در مکان های غوطه ور داده شود.

میراث فرهنگی زیر آب از زمان اختراع ژاک کوستو و امیل گاگن در سال 1942 تا 43 به طور فزاینده ای در دسترس قرار گرفته است ، که نه تنها توسط دانشمندان و باستان شناسان ، شکارچیان گنج و کاوشگران به عمق بیشتر نیز دسترسی پیدا کردنند.

از آن زمان ، غارت اماکن باستانی زیر آب و تخریب زمینه های آنها با سرعت بیشتری افزایش یافته و تهدید به محرومیت بشریت از این میراث است. غارت و پراکندگی میراث باستانی دیگر محدود به مکانهای زمینی نیست که اکنون شکار گنج نیز در زیر آب انجام می شود. با این وجود ، در حالی که بسیاری از کشورها حفاظت از میراث خود را در خشکی افزایش داده اند ، بیشتر میراث فرهنگی زیر آب آنها همچنان محافظت نشده است.

کنوانسیون یونسکو در مورد حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب قصد دارد سازوکاری را برای حمایت از میراث غوطه ور شده در اختیار کشورهای طرف قرار دهد.

در حالی که سایت های میراث جهانی دریایی یونسکو بیشتر به خاطر اکوسیستم های برجسته و تنوع زیستی شاخص شناخته شده اند ، این توانایی آنها برای تبدیل علم و نوآوری به اقدامات و تصمیم گیری های زمینی است که رهبری حفاظت آنها را به دنبال دارد.

چگونه تحقیقات علمی برای حفاظت پایدار از با ارزش ترین مکان های جهان بسیار مهم شده است.

کشف ناشناخته ها

میراث جهانی دریایی یونسکو انواع استثنایی زیستگاه ها و همچنین زندگی دریایی بی نظیر و کمتر شناخته شده را در خود جای داده است. دانشمندان با هدف شناسایی گونه های جدید و جمع آوری داده های علمی ضروری برای درک بهتر این اکوسیستم ها ، بی وقفه برای بررسی و نقشه برداری از این پیچ و خم غارهای ناشناخته ، صخره های مرجانی و تونل ها تلاش می کنند. این داده ها در اجرای اقدامات مدیریتی موثر و پایدار نقش اساسی دارند.

اقدام برای یک اقیانوس سالم و مقاوم تر

انعطاف پذیری ساختمان در سطح محلی یکی از مولفه های اساسی پاسخ جهانی بلند مدت به تغییرات آب و هوایی است. یونسکو از طریق نظارت و همکاری با ملت ها ، تقریباً 50 سال است که مقاومت را در مناطق برجسته محافظت شده دریایی جهان ارتقا داده است. ایجاد مناطق ممنوع به عنوان بخشی از مدیریت شیلات ، مهلت قانونی نفت و دامپینگ ، یا کاهش توسعه ناپایدار ساحل از نتایج اصلی حفاظت از این کار است.

انعطاف پذیری ساختمان و سازگاری با تغییرات اقلیمی

واکنش فعلی صخره های مرجانی به اثرات تغییر آب و هوا ، اسیدی شدن اقیانوس ها یا سایر اشکال استرس محیطی چیست؟ آیا صخره ها قادر به سازگاری با دوره های جهانی پی در پی سفیدپوشان عظیم مرجان ها خواهند بود؟ تحقیقات علمی داده های ارزشمندی را فراهم می کند ، به عنوان مثال با مطالعه رفتار مرجان در سایت های میراث جهانی یونسکو ، جایی که برخی از کلنی ها در برابر اسیدی شدن آب دریا مقاومت می کنند. درک این مکانیزم های سازگاری برای رسیدگی به چالش اساسی تغییرات آب و هوایی و امکان یونسکو و شرکای آن برای تقویت انعطاف پذیری صخره های مرجانی ذکر شده در میراث جهانی ضروری است.

تأثیرات تغییر اقلیم بر صخره های مرجانی

مطالعه سال 2018 یونسکو نشان داد که ارائه توافق نامه پاریس برای بقای صخره های مرجانی ذکر شده در میراث جهانی ضروری است. دانشمندان نشان دادند که چگونه کاهش انتشار ، همراه با مدیریت مناسب فشارهای محلی ، به صخره ها اجازه می دهد تا خدمات حیاتی اکوسیستم ، از جمله تولید مواد غذایی ، حفاظت از ساحل و تفریح را برای نسل های آینده ادامه دهند.