ورود عضویت

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

مینو ایرانی | مشاوره آنلاین روانشناسی

میخوای کسب و کارتو تبلیغ کنی؟ با ما میلیونی شو

ثروتسازی با هیپنوتیزم! (80%تخفیف+هدیه ویژه)

درمان انواع بیماری ها با مصرف آب قلیایی

وبلاگ سرگرمی و دانستنی ها

۲ سال پیش

» رتبه بندی ثروتمندترین کشورهای جهان

لوکزامبورگ که به خاطر سطح درآمد بالا و نرخ بیکاری پایین شناخته شده است، ثروتمندترین کشور جهان است.

قطر، مرکز اصلی صادرکننده نفت جهان، سومین کشور ثروتمند جهان است.

سرزمین غنی از منابع با بزرگترین اقتصاد جهان، ایالات متحده در رتبه هشتم این فهرست قرار دارد.

تولید ناخالص داخلی ، معیاری از ثروت در کشور است که از منابعی شامل درآمدهای صادراتی، درآمدها، مصرف و ارزش کالاها و خدماتی که کشور در یک بازه زمانی یک ساله تولید می‌کند، به دست می‌آید. تعیین معیار بر اساس این معیارها و ایجاد پارامترهای یکسان در کل، چیزی است که تولید ناخالص داخلی را در نمایش و مقایسه ثروت بسیار محبوب می کند. تولید ناخالص داخلی سرانه ثروت تقسیم بر تعداد ساکنان کشور است که اندازه گیری مفیدی است که می تواند بینشی در مورد کیفیت زندگی در یک کشور ارائه دهد. اگر تولید ناخالص داخلی سرانه بالا باشد، این اغلب می تواند نشان دهنده ثروت و رفاه ساکنان کشور باشد.

در اینجا رتبه بندی 15 کشور ثروتمند جهان با استفاده از تولید ناخالص داخلی سرانه آنها با استفاده از برابری قدرت خرید (PPP) ارائه شده است. PPP یک معیار محبوب است که توسط تحلیلگران اقتصاد کلان استفاده می شود که ارزهای کشورهای مختلف را از طریق هزینه یک "سبد کالا" مقایسه می کند و امکان مقایسه مستقیم تری از بهره وری اقتصادی و استانداردهای زندگی بین کشورها را فراهم می کند.

1. لوکزامبورگ

مطلب مرتبط کپشن های خاص در مورد حسادت برای پست اینستاگرام

جمعیت: 629191

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 120962.2 دلار

لوکزامبورگ که به خاطر سطح درآمد بالا و نرخ بیکاری پایین شناخته شده است، ثروتمندترین کشور جهان است. با نرخ تورم تنها 1.1 درصد، ثروت آن نیز بسیار پایدار است. بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، عامل اصلی تولید ناخالص داخلی بالای لوکزامبورگ، تعداد زیادی از افرادی است که در این کشور کوچک و محصور در خشکی در حالی که در کشورهای همسایه اروپای غربی زندگی می کنند، کار می کنند. زیرساخت‌های پیشرفته و ارزش‌های بالا برای بازار کار، سرمایه‌گذاری و موارد تکراری شرکت‌های بزرگ خارجی را جذب می‌کند.

این کشور که برای مدت طولانی به صنعت فولاد و آهن وابسته بود تا زمانی که در دهه 1970 از سودآوری خودداری کرد، این کشور به طرز فوق العاده ای سازگار شد. امروزه، لوکزامبورگ به عنوان یکی از تحصیلکرده ترین نیروهای کار در جهان، از ترکیبی از صنایع، عمدتاً و اقتصاد واردات و صادرات مبتنی بر خدمات مالی، رونق می گیرد. شرکت‌های کوچک تا متوسط گسترش یافتند، در حالی که شرکت‌های چند ملیتی به شدت به نیروی کار بسیار ماهر با توانایی صحبت به چندین زبان نیاز دارند. همچنین بخش کشاورزی کوچک اما پررونقی در کشور وجود دارد.

2. سنگاپور

جمعیت: 5,866,407

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 101,936.7 دلار

نداشتن منابع طبیعی برای ساختن اقتصاد خود مانع از تبدیل شدن کشورشان به دومین کشور ثروتمند در جهان توسط سنگاپوری های سخت کوش و مبتکر نشده است. یک مرکز جهانی مرکزی برای شرکت های خدمات مالی جهانی، اقتصاد را به حرکت در می آورد. مشاغل تولیدی، خدماتی، مهندسی حمل و نقل و لجستیک حقوق خوبی برای شهروندان خود دارد، در حالی که الکترونیک، بیوتکنولوژی و مواد شیمیایی عمده ترین صادرات کشور هستند.

سنگاپور با ایجاد زیرساخت های پیشرفته و گسترش چشمگیر بخش گردشگری خود، سالانه میلیون ها گردشگر را جذب می کند. علاوه بر آن، دولت یک محیط اقتصادی بسیار مناسب برای سرمایه‌گذاران، تجارت آزاد، بازار آزاد، و نرخ‌های مالیاتی بسیار پایین را که مورد توجه شرکت‌های بین‌المللی و مسافران تجاری بود، تهیه کرد.

3. قطر

جمعیت: 2,899,617

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 93,851.7 دلار

تنها پنجاه سال پیش، تنها با یک صنعت کوچک ماهیگیری و تقریباً بدون مدرسه، شبه جزیره ای که زمانی خوابیده بود در سواحل شرقی عربستان سعودی در دو دهه اخیر به مرکز صادرات نفت مهم جهانی تبدیل شده است. قطر اولین بار صادرات گسترده طبیعی را در سال 1997 به ژاپن و اسپانیا آغاز کرد و در اوایل دهه 2000 به سایر کشورها گسترش یافت. پانزده سال و 14 کارخانه گاز طبیعی بعد، تولید ناخالص داخلی آن به طور تصاعدی از 30 میلیارد دلار به بیش از 200 میلیارد دلار افزایش یافته است. قطر پس از روسیه و ایران بزرگترین ذخایر گاز طبیعی در جهان را با حدود 900 تریلیون فوت مکعب دارد که 60 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به دست می آورد.

با کشف نفت در سال 1939 و گاز طبیعی 30 سال بعد، تولید 46500 بشکه در روز را در سال 1951 آغاز کرد. اگرچه بخشی از درآمد برای شروع مدرن سازی کشور استفاده شد، خانواده سلطنتی بخش زیادی از آن را انباشته کرد و سهام آن نیز به بریتانیای کبیر رفت. ، کشور حاکم آن پس از به دست آوردن استقلال در سال 1971، خلیفه بن حمد پدرش را عزل کرد و هزینه های برنامه های اجتماعی، مسکن، بهداشت، آموزش و بازنشستگی را افزایش داد و کمک هزینه های خانواده سلطنتی را کاهش داد. این کشور همچنین بازده قابل توجهی از سرمایه گذاری در مارک های خارجی، بانک ها، و حتی تیم فوتبال پاری سن ژرمن و املاک و مستغلات در لندن دریافت می کند.

4. ایرلند

جمعیت: 4,953,494

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 87212 دلار

مالیات های پایین شرکت ها به طور مداوم شرکت های چند میلیارد دلاری متعددی را برای نقل مکان و توسعه تجارت خود در ایرلند جذب می کند و به تولید ناخالص داخلی و استاندارد بالای زندگی مردم کمک می کند. اگرچه شهروندان دستمزدهای بالایی دریافت می کنند، درآمد سرانه بسیار کندتر از تولید ناخالص داخلی جمعی رشد کرده است. با این وجود، ثبات کشور و به دست آوردن ثروت مداوم از گردشگری، کشاورزی و تولید، مورد طمع دیگران است.

صادرات اصلی این کشور شامل فلزات و محصولات غذایی از جمله آبجوسازی، کامپیوتر، قطعات و نرم افزارها و منسوجات است. ایرلند همچنین تا حد زیادی به صنعت سوم خود از جمله مراکز تماس، خدمات حقوقی، حسابداری، خدمات مشتریان، کارگزاری سهام و پذیرایی وابسته است.

5. سوئیس

جمعیت: 8,675,923

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 70276.6 دلار

سوئیس که یکی از شادترین و سالم‌ترین کشورهای روی زمین به حساب می‌آید، خانه شهروندان آلمانی، فرانسوی و ایتالیایی زبان است که بیش از 800 سال است که در کنار هم زندگی مسالمت آمیز و پر رونق دارند. حتی با وجود هزینه های بالای زندگی، محصولات و خدمات گران قیمت و ارزش فوق العاده بالای فرانک سوئیس با نرخ تبدیل بالا به ارزهای دیگر، مردم برای تعامل با این کشور از طریق تجارت یا گردشگری حرکت می کنند. سوئیس یک اقتصاد با ثبات با ارزش ارز ثابت، مورد توجه سرمایه گذارانی است که به دنبال پناهگاهی امن برای شاهکارهای بسیار سودآور هستند. نرخ های جذاب مالیاتی باعث سرمایه گذاری می شود، در حالی که شرکت های بین المللی به دنبال گسترش تجارت خود به سوییس هستند.

سوئیسی‌ها دسته‌ای مبتکر هستند که به طرز ماهرانه‌ای منابع طبیعی را به کالاهای باکیفیتی مانند شکلات، پنیر، جواهرات، دکور خانه و مبلمان مورد تقاضای خود تبدیل می‌کنند. صادرات بیشترین سهم را در تولید ناخالص داخلی دارد، به طوری که جواهرات و فلزات گرانبها تقریباً 100 میلیارد دلار در سال به همراه دارند و پس از آن داروها و ماشین آلات قرار دارند. کوه‌ها، جذابیت شهرهای آن و سبک زندگی مجلل سالانه میلیون‌ها گردشگر را به خود جذب می‌کنند، در حالی که بخش گردشگری بسیار توسعه‌یافته با قیمت‌های بالای خود نمی‌ترسد. سوئیسی ها بدون مالیات بر عایدی سرمایه، مالیات بر ارزش افزوده پایین 7.7 درصد و مالیات بر درآمد کمتر از متوسط، از سرمایه گذاری در اقتصاد خود لذت می برند، ترجیح می دهند محلی بخرند، هزینه دفع زباله و بطری های غیرقابل توجیه گران قیمت خود را بپردازند. اب.

6. امارات متحده عربی

جمعیت: 9,926,221

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 69957.6 دلار

زمانی که به عنوان ایالات Trucial شناخته می شد، صنعت مروارید در این کشور از دهه 1770 تا اواخر دهه 1930 غالب بود، زمانی که غواصی مروارید یک سرگرمی بود که به منبع درآمد قابل توجهی برای مردم ساکن در روستاهای کوچک تبدیل شد. دبی که توانسته تعدادی از مجلل ترین استراحتگاه های جهان را ایجاد کند، همراه با سایر نقاط کشور، به سمت گردشگری رفته است که با رشد و محبوبیت مداوم، سرمایه گذاری خود را ادامه می دهد.

کشف نفت در اواخر دهه 1950 باعث درگیری بین دوبی و شهروندان ابوظبی شد، که دومی ها دست برتر را بر مرزهای نفتی بدست آوردند و در حالی که اولی ها دست و پنجه نرم می کردند ثروتمندتر شدند. در حالی که ابوظبی رونق داشت، شیخ راشد بن سعید آل مکتوم، حاکم دبی، امید خود را به پتانسیل های ایالت خود از دست نداد و ده ها میلیارد دلار برای سرمایه گذاری در زیرساخت های این ایالت در سال 1958 وام داد و اولین فرودگاه آن را تا سال 1960 تکمیل کرد.

7. نروژ

جمعیت: 5,435,878

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 67978.7 دلار

نروژ به داشتن بالاترین استاندارد زندگی روی زمین و رتبه اول در شاخص توسعه انسانی با سیستم های آموزشی پیشرفته، سیستم متمایز تامین اجتماعی و مراقبت های بهداشتی همگانی شناخته شده است صادرات نفت خام و منابع گاز آن اقتصاد را هدایت می کند، در حالی که ذخایر فراوان رونق آینده را تضمین می کند، از جمله غذاهای دریایی، برق آبی، چوب، مواد معدنی، گاز طبیعی و آب شیرین و نفت صادرات دیگری است که از دهه 1970 نروژ را ثروتمند کرده است.

دولت در آموزش رایگان برای شهروندان خود سرمایه گذاری می کند، در حالی که والدین اطمینان می دهند که بچه ها اهمیت بهره وری را از سنین پایین در مدرسه یاد می گیرند. مشغول بودن با کار یکی از عناصر اصلی فرهنگی در نروژ است که بدون آن شهروندان از زندگی لذت نمی برند. مشاغل اصلی شامل مخابرات و فناوری است. با توجه به نرخ پایین بیکاری و فقر به ترتیب 3 و 0.5٪، جای تعجب نیست که استانداردهای زندگی نروژ توسط کشورهای دیگر مورد توجه قرار گیرد. اگرچه همه چیز در نروژ هزینه زیادی دارد، نروژی‌ها بدشان نمی‌آید که دوباره در اقتصاد خود سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که داشتن قدرت خرید بالا از طریق دستمزدهای بالا، آنها را قادر می‌سازد تا در خارج از کشور گزاف هزینه کنند.

8. ایالات متحده آمریکا

جمعیت: 331,643,466

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 65279.5 دلار

ایالات متحده با داشتن زمین غنی از منابع و بزرگترین اقتصاد جهان، قدرت خرید بالایی دارد. این کشور انرژی خود را تامین می کند و می تواند نفت و گاز خود را برای سود صادر کند، و اندازه اقتصاد و نرخ بالای رشد تولید ناخالص داخلی واقعی با هیچ کشور دیگری قابل مقایسه نیست. به عنوان یک اقتصاد بازار نسبتاً مقررات زدایی با یک سیستم سیاسی غیرمتمرکز، عملاً هیچ شرکت دولتی وجود ندارد و سیستم حقوقی از مسئولیت سرمایه گذاران محافظت می کند. اگرچه چنین آماری افراد با استعداد را در سراسر جهان جذب می کند تا برای کسب ثروت تلاش کنند، اما همچنان یکی از کشورهای برتر است که در آن ثروت به طور مساوی تقسیم نمی شود.

آمریکا ذهنیت کارآفرینی دارد که از سنین پایین تشویق می شود و توسط برنامه های دانشگاهی و موسسات تحقیقاتی حمایت می شود. همچنین یک سیستم مالی توسعه یافته به جای تامین مالی سهام و یک سیستم بانکی غیرمتمرکز وجود دارد که از فعالیت های کارآفرینی حمایت می کند. با این وجود، بدهی عمومی در حال حاضر 27000 میلیارد دلار است که همچنین 3000 میلیارد دلار بیشتر از قبل از COVID-19 است.

9. برونئی

جمعیت: 438788

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 64724.1 دلار

پس از استقلال از بریتانیا در سال 1984، کشور کوچک برونئی، واقع در جنوب آسیا، به سرعت رشد کرد و به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل شد. سلطان این کشور همه چیز را از نظامی گرفته تا اقتصاد را تنظیم می کند، قوانین مجازات منحصر به فرد را اعمال می کند و آموزش و مراقبت های پزشکی رایگان را برای شهروندان خود فراهم می کند. برونئی بیش از 97 درصد نرخ باسوادی دارد.

برونئی به عنوان دومین کشور شاد در قاره پس از سنگاپور شناخته می شود، که ممکن است تعجب آور باشد، زیرا ثروت این کشور به طور مساوی توزیع نمی شود و بسیاری از جمعیت در فقر زندگی می کنند. با این وجود، در حالی که بدهی عمومی ایالات متحده در سال 2018 106 درصد از تولید ناخالص داخلی آن بود، در برونئی تنها 2.4 درصد بود.

آنچه برونئی را بسیار غنی کرده است، صنعت حفاری نفت در دریا است که ثروت اقتصادی را از صادرات به ارمغان می آورد. به خوبی شناخته شده است که در برونئی افرادی هستند که از چیزهای مجلل در زندگی لذت می برند، با مالکیت خودرو بیشتر از اکثر کشورهای جهان. علیرغم قوانین سختگیرانه در مورد برخی چیزها مانند همجنس گرایی و مصرف الکل، فحشا اغلب "محافظه" می شود و حتی سلطان نیز به دلیل "پادشاهی وسواس جنسی" در مورد او نوشته شده است.

10. سن مارینو

جمعیت: 33931

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 61006.8 دلار

اقتصاد باثبات و شکوفا سان مارینو تا حدی مرهون شهروندان مدبر آن است که توانستند منابع موجود خود را با موفقیت تطبیق دهند و از آنها استفاده کنند. به طور سنتی، سان مارینو کشور کشاورزان و سنگ شکنان بود که پنیر و محصولات کشاورزی را همراه با ریزه کاری های منحصر به فرد ساخته شده از سنگ تولید می کرد. امروزه شهروندان سخت کوش آن با تولید سرامیک، کاشی، مصالح ساختمانی، مبلمان، لباس، پارچه، رنگ، ارواح با کیفیت و شراب برای صادرات به اقتصاد کمک می کنند. صادرات میوه نیز عاملی در رشد اقتصادی اخیر کشور بوده است.

سن مارینو که کاملاً توسط ایتالیا محصور شده است، هنوز رابطه نزدیکی با کشوری که قبلاً به آن تعلق داشت، حفظ کرده است، از جمله پرداخت‌هایی که توسط دولت ایتالیا برای انحصار دخانیات و سایر کالاها در این کشور کوچک اروپای جنوبی انجام می‌شود. سیستم بانکی سن مارینو نیز از طریق اقتصاد ایتالیا با اتحادیه اروپا یکپارچه شده است: سیستم های پولی و گمرکی آن. در حالی که هزینه زندگی در سن مارینو با ایتالیا قابل مقایسه است، توزیع یکنواخت ثروت در این جامعه سوسیالیستی منجر به یکی از پایین ترین نرخ های فقر در جهان شده است. در نهایت، با تعداد کم جمعیت محلی و نزدیک به 3.5 میلیون مسافر در سال، بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور مرهون گردشگری است.

11. دانمارک

جمعیت: 5,818,550

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 60,334.8 دلار

همانطور که با تولید ناخالص داخلی اسمی سنجیده می شود،دانمارک سی و ششمین اقتصاد ملی بزرگ جهان و پنجاه و ^یکمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر PPP است. در سال 2020، درآمد سرانه ناخالص ملی 58439 دلاری دانمارک هفتمین بالاترین درآمد در جهان در نظر گرفته شد . با بیش از 5,822,763 نفر ساکن در کشور، اقتصاد مختلط دانمارک به درستی توسط استانداردهای بالای زندگی، وابستگی به صادرات و واردات خارجی، و سطح بهبود یافته خدمات دولتی و انتقال درآمد پشتیبانی می شود. بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2018، اقتصاد دانمارک در رتبه دهم جهان وششمین اقتصاد اروپا قرار گرفته است ^.رقابتی ترین اقتصاد برخی از صنایع مهم در دانمارک شامل ساخت و ساز، تجهیزات پزشکی و حمل و نقل، پردازش مواد غذایی، توربین های بادی و غیره است. این کشور عمدتا ماهی، گوشت، محصولات لبنی، داروسازی، ماشین آلات، نفت خام و غیره صادر می کند. دانمارک حدود 460 میلیون گیگاژول صادرات دارد. انرژی در سال 2018

12. هلند

جمعیت: 17,332,850

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 59,469.1 دلار

هلند هفدهمین اقتصاد بزرگ جهان و یکی از پردرآمدترین کشورهای جهان در نظر گرفته می شود. اقتصاد شکوفا و باز هلند به شدت به تجارت خارجی، نرخ پایین بیکاری و تورم، صنایع با ثبات و نقش مهم این کشور به عنوان قطب اصلی حمل و نقل اروپا وابسته است. برخی از صنایع عمده هلند شامل پالایش نفت، فرآوری مواد غذایی، خدمات مالی، ماشین‌آلات الکتریکی و غیره می‌شود. هلند همچنین یکی از صادرکنندگان پیشرو در جهان است که شرکای تجاری اصلی آن آلمان، بریتانیا، فرانسه، بریتانیا هستند. ایالات، روسیه، چین، ایتالیا و بلژیک. بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2018، اقتصاد هلند در رتبه بندی جهانی قرار گرفته است.رقابتی ترین اقتصاد

13. اتریش

جمعیت: 8,877,070

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 58649.7 دلار

از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه، اتریش به دلیل بازار اجتماعی بسیار توسعه یافته و اقتصاد صنعتی، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است. گردشگری بین المللی علاوه بر صنایع بسیار توسعه یافته، یکی از عوامل اصلی اقتصاد اتریش است. تقریباً 66 درصد از واردات و صادرات اتریش از تجارت آن با سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا است.

14. ایسلند

جمعیت: 361310

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 58512.7 دلار

همانطور که با تولید ناخالص داخلی اسمی در سال 2007 اندازه گیری شد، ایسلند هفتمین کشور تولیدکننده جهان و پنجمین کشور موثر از نظر PPP در نظر گرفته می شود. تخمین زده می شود که حدود 85 درصد از تامین انرژی اولیه کشور از منابع انرژی تجدیدپذیر تولید داخل تامین می شود. استفاده از نیروی برق آبی و زمین گرمایی این کشور را به بزرگترین تولیدکننده سرانه برق در جهان تبدیل کرده است. همچنین ایسلند را به یکی از سبزترین اقتصادهای جهان تبدیل کرده است. اقتصاد مختلط ایسلند به شدت به مداخله دولت و همچنین سطوح بهبود یافته تجارت آزاد متکی است. برخی از صنایع عمده ایسلندشامل گردشگری، تولید، ذوب آلومینیوم، شیلات، کشاورزی و غیره می شود. در دسامبر 2007، به دلیل شکست سه بانک بزرگ تجاری در کشور، ایسلند با یک بحران مالی بزرگ مواجه شد. در نتیجه تولید ناخالص داخلی این کشور به شدت کاهش یافت. با این وجود، رشد مثبت تولید ناخالص داخلی در سال 2011 با کمک افزایش گردشگری به بهبود اقتصاد ایسلند کمک کرد.

15. آلمان

جمعیت: 83,132,800

تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP): 55891.2 دلار

از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه و استانداردهای بالای زندگی شهروندان، آلمان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است. این یکی از بزرگترین صادرکنندگان جهان است. آلمان خودرو، مواد شیمیایی، محصولات الکترونیکی و الکتریکی، ماشین آلات و غیره صادر می کند. این کشور بزرگترین اقتصاد تولیدی اروپا را دارد.

مناطق با تولید ناخالص داخلی سرانه بالا

در حالی که جدول زیر کشورهای جهان را بر اساس تولید ناخالص داخلی سرانه فهرست می کند، برخی از مناطق هستند که تولید ناخالص داخلی سرانه آنها از بیشتر کشورها بالاتر است. در واقع، تولید ناخالص داخلی سرانه ماکائو، منطقه ویژه اداری (SAR) چین، 129428 دلار است که بالاتر از لوکزامبورگ، ثروتمندترین کشور جهان است. گردشگری مرتبط با قمار و صادرات پوشاک ستون فقرات اقتصاد ماکائو را تشکیل می دهد. قلمروهای فرامرزی بریتانیا برمودا (85263.8 دلار) و جزایر کیمن (73437.5 دلار) نیز دارای سرانه تولید ناخالص داخلی هستند که بالاتر از سوئیس، پنجمین کشور ثروتمند جهان است. بخش گردشگری و خدمات مالی پایه اصلی اقتصاد این دو منطقه است. SAR دیگر چین، هنگ کنگ، دارای تولید ناخالص داخلی سرانه 62567.2 دلار است که آن را بالاتر از سن مارینو قرار می دهد.

ثروتمندترین کشورهای ذکر شده در بالا نشان دهنده تسلط کشورهای اروپایی در این فهرست هستند. اقتصادهای نفت خیز مانند امارات و قطر از خاورمیانه نیز در این فهرست قرار دارند. با این حال، با کاهش سریع ذخایر سوخت فسیلی در این کشورها، آینده این کشورها به این بستگی دارد که چگونه به طور موثر اقتصاد خود را متنوع کنند. ایالات متحده، بزرگترین اقتصاد جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی، رتبه هشتم را از نظر تولید ناخالص داخلی سرانه دارد. با تغییر جهان با سرعتی بی‌سابقه، ثروتمندترین کشورهای جهان ممکن است در زمان‌های آینده شاهد تغییرات گسترده در رتبه‌بندی باشند.