وبلاگ سرگرمی و دانستنی ها
» درباره مجسمه و ماندگارترین رمان علی و نینو
مجسمه زیبای علی و نینو
از جاذبه ای شهر باتومی گرجستان مجسمه علی و نینو (Monument Ali and Nino)،است و این مجسمه متحرک در پارک میراکل (Miracle) ، پشت چرخ فلک شهر و در کنار اسکله باتومی قرار دارد، مجسمه علی و نینو یکی از مهم ترین آثار هنری کشور گرجستان به حساب می آید.
مطلب مرتبط
کپشن های خاص در مورد حسادت برای پست اینستاگرامهمه چیز به روزهای قبل از جنگ جهانی اول باز می گردد، علی شیروانشیر مسلمانی از طبقه اشراف بود که روزگار جوانی را پشت سر می گذاشت. جوانی مسلمان و پر از شور زندگی که از قضا در باکو آن روزها دل به بانویی گرجی و مسیحی می بازد.
نینو بانوی این قصه نیز دختر یک تاجر سرشناس گرجی است که به همراه پدر برای تجارت عازم باکو شده است. همین دلباختگی آغازی بر تولد یک ماجراجویی پر از فراز و نشیب است که در واقع اشاره ای به تجزیه خاک ایران، جدایی آذربایجان از خاک ایران و حمله روس ها به قفقاز آن دوران هم در قالب یک داستان عاشقانه می پردازد.
علی و نینو که عاشقانه به یکدیگر دلباخته بودند در مسیر وصالشان به دلیل تفاوت های فرهنگی و مذهبی دچار مشکلات عدیده ای می شوند اما به نظر می رسد عشق این مرزها را درنوردیده و ماجرا را به پیش می برد. اما روزگار بازی پیچیده ای تدارک می بیند و با وقوع جنگ جهانی اول داستان زندگی این دو دلداده نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.
فروپاشی شوروی و استقلال آذربایجان و ده ها رویداد ریز و درشت دیگر در دوران آشفته جنگ های جهانی سبب می شود تا این عشق ساده تبدیل به ماجرایی پیچیده شود. علی و نینو مجبور به مهاجرت شده و شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که چند سالی را هم میهمان تهران بوده اند و علی داستان که یک جوان مسلمان است حتی در مراسم مذهبی عزاداری محرم در تهران نیز شرکت می کرده است.
شکل گیری جمهوری آذربایجان و مقاومت مردمان آن روزگار در برابر قوای بیگانه و داستان عشق آتشین این زوج آنقدر این رمان را جذاب و خواندنی کرده که به یکی از ماندگارترین رمان های قرن بیستم مبدل شده است.
رمان اما برای نخستین بار در سال 1937 و در فاصله بین جنگ جهانی اول و دوم آن هم در کشور اتریش و به زبان آلمانی انتشار پیدا می کند اما به دلیل سانسور شدید و خفقان حاکم بر آن دوران نویسنده از نام مستعار قربان سعید بهره می گیرد.
در کنار عنوان نویسنده این رمان دو نام قربان سعید و میر یوسف چمن‌زمینلی به چشم می خورد که اولی فردی گمنام و دومی نویسنده ای مشهور است.
یک نویسنده یهودی مهاجر پیدا شد که اسد بیگ در واقع نام مستعار اوست و آنقدرها هم علاقه ای به افشای نام اصلی خود ، لو نوسیم باوم، نداشته است. وی نویسنده ای یهودی و مشهور که پدرش از یهودیان کیف و مادرش از یهودیان بلاروس بوده و در زمان کودکی این نویسنده به باکو مهاجرت می کنند.
قربان سعيد نام مستعار ماجراجوی ترک-عرب و رودولف والنتينوی اديب است که در فاصله جنگ‌های اول و دوم جهانی در وين و برلين زندگی می کرده است. او خود را يکی از جنگجويان در قفقاز معرفی می‌کند که تحسين گوبلز را برانگيخته بود. نام واقعی نويسنده چندسال پيش شناخته شد.
کوریان سعيد درباره جايی که فرهنگ‌ها درآن آميخته‌اند و ناگزير درگيری و تنش دارند؛ می‌نويسد که با جامعه چند فرهنگی فاصله بسيار دارد. رمان علی و نينو تصوير رنگينی از جهان و فرهنگی به دست می‌دهد که ديگر نيست و با اين همه يادش تا امروز هم جذاب باقی مانده است.
اولین نسخه این رمان در سال 1937 میلادی در کشور استرالیا و به زبان آلمانی منتشر شد و تا کنون به 32 زبان زنده دنیا ترجمه شده است.و در سال 2016 فیلم سینمایی آن نیز بر اساس همین داستان ساخته شده است.
گرچه این داستان عاشقانه در آذربایجان آن روزها شکل می گیرد اما از آنجا که یک پای این داستان یک شاهزاده گرجی است .
درپارک ساحلی میراکل با منظره چشم نواز از موج و غروب زیبای خورشید در پس دریای سیاه است که با مجسمه های عشق خود نمایی می‌کند،طراحی و ساخت این کار یک معمار و مجسمه ساز مشهور زن گرجی یعنی خانم Tamara Kvesitadze که در سال 2010 ساخته شده است و بر اساس رمانی عاشقانه به قلم قربان سعید که در سال 1937 آن را نوشته بود ساخته شد و نه تنها عشق نافرجام علی و نینو را به تصویر کشید بلکه نمادی برای تمام عشق های نافرجام تاریخ شد.
او با ساخت این مجسمه ها میخواهد آدم های بیشتری را با این روایت عاشقانه آشنا کند. البته این مجسمه ها با مجسمه های عاشقانه ای که تاکنون دیده اید متفاوتند. تفاوتی که خیلی ها را هر روز به پای این دو مجسمه زیبا می کشاند.
اگر سری به پارک مشهور میراکل بزنید ، دو مجسمه عظیم الجثه خواهید دید که روبروی یکدیگر ایستاده اند و در غروب ساحل باتومی حال و هوای غریبی دارند.
یکی از مجسمه در غالب یک مرد و مجسمه دیگر در غالب یک زن است. مجسمه هایی عجیب و غریب که دست هایشان به طور کامل ساخته نشده و شکل و شمایلشان کمی نامانوس است. هر یک از مجسمه ها قریب به هفت متر ارتفاع داشته و از نوعی فلز ضدزنگ ساخته شده اند.
بدنه مجسمه ها هم تماما به صورت شیار شیار و توخالی طراحی و ساخته شده است. دو مجسمه با زاویه ای خاص روبروی یکدیگر قرار گرفته اند و حتی در چهره فلزی شان نیز می توان غم فراق را به خوبی دید. با غروب خورشید در پارک ساحلی میراکل کم کم چراغ ها نیز به بزم دلبرانه این دو مجسمه اضافه می شوند و زبان حالشان را با جادوی نور بیان می کنند.
این دو مجسمه فلزی برخلاف اغلب مجسمه هایی که تاکنون دیده اید متحرکند و هر روز و شب فاصله ها برای رسیدن به یکدیگر درمی نوردند اما روزگار مجال دوام این وصال را نمی دهد. در ابتدا که مجسمه ها با فاصله از یکدیگر و روبروی هم قرار گرفته اند رنگ چراغ ها تلفیقی از رنگ های سرد است که نشان از دوری و فراق دارد. کم کم حرکت آغاز می شود و دو مجسمه در حرکتی آرام و جذاب به یکدیگر نزدیک می شوند.
همین که دو مجسمه به یکدیگر می رسند جریان نورها هم به طیفی گرم تر مبدل می شود و در نهایت هنگامی که دو مجسمه کاملا در هم فرورفته و با هم ادغام می شوند رنگ چراغ ها به رنگ سرخی مبدل می شود که شور وصف ناشدنی وصال را برایتان تداعی می کند و در همین لحظه است که اغلب حاضرین در پارک میراکل با دست و سوت به استقبال این هم آغوشی عاشقانه می روند. مجسمه ها طوری طراحی شده اند که برای لحظاتی با یکدیگر ادغام شده و در نهایت تشکیل یک بدن واحد را می دهند و مفهوم یکی شدن و عشق را با زیباترین حالت ممکن به نمایش می گذارند.
سپس دو مجسمه از هم عبور شده و بازهم ناخواسته از هم فاصله می گیرند. فصل غمگین این رمان عاشقانه درست در همین نقطه است، فراقی که به خودکشی نینو و مرگ علی در رمان علی و نینو منجر می شود.
این روایت عاشقانه جذاب حالا قریب به یک دهه است که هر روز در پارک میراکل بر روی صحنه می رود و هربار اجرای این داستان عاشقانه چیزی بین 8 تا 10 دقیقه زمان می برد. روشن شدن چراغ ها و حرکت مجسمه ها در کنار ادغام شدن حرفه ای و جذاب شان هر روز گردشگران و عشاق بسیاری را پای این مجسمه ها می کشاند.
این مجسمه ها در ابتدا مجسمه عشاق نام داشتند اما از آنجایی که این خانم معمار و مجسمه ساز هنرمند ساخت این مجسمه ها را با الهام از رمان معروف علی و نینو انجام داده بود این مجسمه ها حالا با نام علی و نینو شناخته می شود که بازهم این رمان مشهور را بر سر زبان ها انداخته است.
ماجرای این رمان عاشقانه آنقدر جذاب بود که بالاخره در سال 2016 یک فیلم بلند سینمایی با اقتباس از آن ساخته شد. در این فیلم اما پایان داستان دستخوش تغییراتی شد و مرد عاشق قصه با حضور در میدان جنگ کشته شده و نینو نیز برای وصال محبوبش دست به خودکشی می زند.
مجسمه علی و نینو باتومی گرجستان هم اکنون در فهرست ده اثر تاریخی عاشقانه محبوب جهان قرار دارد و همین امر سبب شده تا هر روزه گردشگران متعددی از سراسر جهان خودشان را برای دیدن این روایت جذاب به پای این مجسمه های متحرک برسانند.
گاهی اوقات دامان این دو مجسمه متحرک محل برگزاری کنسرت های موسیقی و یا فستیوال های متعدد است که جمعیت زیادی را به پای مجسمه علی و نینو می کشاند.
ترجمه: شیرین میرکرمی مجله ارم بلاگ
