دوره ای که به جرات میتونه ورق زندگیتو عوض کنه!

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

» شهرمراغه آشنایی با فرهنگ و صنایع دستی و شیرینی سنتی

شهرمراغه آشنایی با فرهنگ و صنایع دستی و شیرینی سنتی

مراغه از دوران قبل از اسلام جزو شهرهای آباد بود، اما اوج پیشرفت این شهر را می‌توان در قرون سیزده میلادی دانست. مراغه دارای جاذبه‌های بسیاری است اين شهرستان از سمت شمال با شهرستان تبريز، از شمال‌شرق با شهرستان بستان‌آباد، از شرق باشهرستان هشترود، از جنوب با استان آذربايجان غربی و شهرستان ملكان، ازجنوب‌ شرق با شهرستان چاراويماق، از غرب با شهرستان بناب و از شمال‌غرب با شهرستان اسكو و عجب شير همجوار می‌باشد.

یكی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران و دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی میباشد كه در كنار رودخانه زیبای صافی و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی كوه سهند قرار گرفته است. این شهر با 250000 نفر جمعیت و 25 کیلومتر مربع مساحت، بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر استان آذربایجان شرقی پس از کلان‌شهر تبریز است. واژهٔ مراغه پس از فتح ایران توسط اعراب رایج و پیش از ورود اسلام این شهر با نامهایی همچون افرازه ،‌رودافراز روح ، افراه‌ روز و افرازها رود شناخته می‌شده که بعدها به «ماراوا»، «ماراغا» و «مراغه» تغییر یافته‌است.


بهترین زمان برای سفر به شیراز از نظر آب و هوا مطلب مرتبط بهترین زمان برای سفر به شیراز از نظر آب و هوا

بر همین اساس قدمت شهر مراغه به دوره ماد بر می‌گردد. شهر مراغه در طول سده‌های گذشته، همواره به‌عنوان یکی از آبادترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای آذربایجان و ایران شناخته می‌شده و پادشاهان توجه ویژه‌ای نسبت به این شهر داشته‌اند. واژه‌ای که امروزه بر این شهر اطلاق می‌شود، تغییریافتهٔ واژهٔ ترکی «ماراآغا» به‌معنای جایگاه بزرگان است.


شهر مراغه از دوره پیش از اسلام، آباد بوده اما زمانی به اوج شهرت رسید که به عنوان پایتخت ایلخانان انتخاب شد. مراغه قبل از آن نیز پایتخت سلسله‌های کوچک محلی در آذربایجان بود. مردم شهر مسلمان و دارای مذهب شیعه هستند. علاوه بر این، شهر مراغه شامل اقلیتی از چند خانواده ارمنی است. علت حضور ارمنیان در این شهر را به حضور مادر مسیحی هلاکو در شهر مراغه نسبت داده‌اند که سبب شده بود


مسیحیان دارای امتیازات خاص شوند و از شهرهای مختلف به مراغه بروند. همین امر سبب شد در شهر مراغه کلیساهای متعدد ساخته شود. شهر مراغه به دلیل داشتن اقلیم جغرافیایی خاص، مرکز کشاورزی و باغداری انگور و محصولات دیگر محسوب می‌شد. محصولات صنعتی و کارخانجات شهر نیز حول محور کشاورزی بنیاد گذاشته شدند. برای مثال محصولاتی از قبیل کشمش، خشکبار، عسل، مواد لبنی، پوست، فرش و سایر مواد غذایی است.


مراغه به دلیل شهرت زیادی که دارد، دارای سوغات مختلف است. مهم‌ترین سوغات مراغه که بسیار معروف است و به کشورهای منطقه و اروپا نیز صادر می‌شود، صابون و سجوق است که در کیفیت عالی منتشر می‌شود. یکی دیگر از محصولات معروف آن مغز بادام، کشمش، فندق و آلوچه است. علاوه براین، مراغه دارای شهرت جهانی در پرورش سیب، انگور و خشکبار است.


شهرستان مراغه از لحاظ وضع آب و هوا معتدل (متمایل به سردی)و نسبتا مرطوب می باشد. هوای قسمتهای جلگه و کنار دریاچه گرمسیر و در قسمت های کوهستانی معتدل می باشد . هوای بخش سراجو بطور کلی معتدل و در سایر بخشها در قسمتی سرد و در قسمتی معتدل می باشد.


تقسیمات کشوری

براساس آخرین تقسیمات کشوری دارای دو بخش (مرکزی و سراجو)، 6 دهستان و 2 نقطه شهری به نام های مراغه و خراجو و 158 آبادی دارای سکنه می‌باشد.


گنبد غفاریه

اين گنبد در شمال غربي شهر مراغه كنار رودخانه صافي چای مجاور پل هلاكوخان واقع شده است. اين بنا در دوره ايلخانی و حكومت سلطان ابوسعيد به تاريخ 725 و 728 هجری قمری احداث شده است. اين بنا چهارگوش به شكل مكعب كه بر روی سكويی سنگی و سردابه دخمه ‌ایاستوار شده است. در چهار زاويه آن ستونهايي با تزئينات حصيری ساخته شده است. هر يک اضلاع برج به غير از ضلع شمالي دارای دو طاق‌نما و يك حاشيه كتيبه داراست كه به خط ريحان نوشته شده است. كاشی ‌های اين بنا به رنگ آبی فيروزه‌ای در فرمهای خاص آن دوره جلوه زيبائی به بنا بخشيده است.


جغرافیای مراغه

مراغه دومین شهر بزرگ در استان آذربایجان شرقی است. این شهر در امتداد رودخانه صوفی چای ، در کوهپایه جنوبی کوه سهند گسترش یافته است. مراغه در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی ، در شرق دریاچه ارومیه است. این شهر از شمال به شهر تبریز ، شهر هشترود در شرق ، شهر میاندوآب در جنوب و دریاچه ارومیه در غرب رسیده است.

مراغه رطوبت معتدل و نسبی دارد. متوسط ​​دما در اینجا در شهر 12.5 درجه سانتی گراد است. علاوه بر این میزان بارندگی سالانه حدود 330 میلی متر و فصل انجماد آن حدود 81 روز در سال است. این شهر تقریباً 1478 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

مراغه در کوهپایه جنوبی کوه سهند و نزدیک رودخانه ها قرار دارد ، این شهر از نظر کشاورزی رونق دارد. عمده فعالیت های صنعتی مراغه تولید خز ، فرش ، کشمش ، میوه های خشک ، عسل ، لبنیات و سایر مواد غذایی است.

در این شهر بیش از 20،000 هکتار باغ میوه وجود دارد. بنابراین ، تولید میوه عامل مهمی در اقتصاد مراغه است. این شهر همچنین صادر کننده عمده فرشهای ابریشمی در جهان است. از بلندترین كوه های آذربایجان و مهمترین كوه آتشفشانی خاموش ایران است كه ارتفاع قابل ملاحظه آن مولود تراكم توف ها و خاكسترهای مواد آتشفشانی است كه در زمان های دور از دل كوه بیرون ریخته است


 رشته جبال سهند كه در باورهای آیینی اسطوره شناسی جایگاه برجسته‌ای دارد، رشته‌ای از جبال البرز است كه در شمال مراغه و از غرب به شرق كشیده شده و بلندترین قله سهند به نام جام داغی به ارتفاع 3710 متر است. این كوه تعداد زیادی قله های آذرین دارد كه بلندی 17 قله آن از 3000 متر تجاوز می كند.


این ارتفاعات قابل ملاحظه و بلند، رطوبت هوای مناطق مجاور را به سوی خود جذب می كند به نحوی كه تا اوایل تیرماه از برف پوشیده شده است و گاهی در دامنه ها و جبهه های شمالی آن، برف از سالی به سال دیگر نیز باقی میماند.

باتوجه به اینکه قسمت اعظم سهند در سال پوشیده از برف است. در صورت برنامه‌ریزی و تعریف زیر ساخت‌هایی چون تله‌كابین و پیست اسكی‌های مدرن می‌توان بخش اعظمی ‌از جهانگردان را به این وادی جذب كرد، سهند را به دلیل انبوهی گیاه و چمن و گل و مرتع، عروس كوهستانهای ایران می گویند زیرا سطح تمام منطقه كوهستان پوشیده از گیاه، چمن، گل و مرتع است. و این امر جلوه‌های بدیعی از طبیعت را در منظر گردشگران به تماشا می‌گذارد.و سهند در بهار گلزاری بی بدیل است.

 

معماری سلجوقی گنبد سرخ

مراغه دومین شهر قدیمی آذربایجان پس از ارومیه است. قبل از اسلام و در قرن هشتم قبل از میلاد ، در مراغه پادشاهی وجود داشته است. با این حال ، امروز از دفتر مرکزی این دولت محلی باستانی بقایایی باقی نمانده است.


از زمان قبل از اسلام ، این شهر توسعه یافته است. پس از اسلام ، در سال 643 ، اعراب پس از حمله به ایران مراغه را به اسارت گرفتند. خلفای عباسی مراغه را به عنوان سرمایه خود برگزیدند. علاوه بر این ، مغول ها در سال 1221 این شهر را تصرف کردند ، اما پس از مدت کوتاهی ، این شهر آزاد شد.


با این وجود ، از قرن دوازدهم تا چهاردهم میلادی ، رشد و شکوفایی بیشتر در آنجا آغاز شده است. مراغه زمانی پایتخت چندین سلسله محلی بود و سرانجام به مرکز دولت ایلخانی تبدیل شد.


اوج شهرت و سعادت مراغه در سال 1258 بود. به فرمان ایلخانیان حاکم ، هولوگو خان ​​، خواجه نصیر الدین طوسی ، با همکاری چند دانشمند و ستاره شناس دیگر ، این شهر پروژه های موفقیت آمیز بزرگی را انجام داد. آنها یک دانشگاه بزرگ ، یک رصدخانه و سایر مراکز علمی و پژوهشی در آنجا تأسیس کردند.


در قرن چهاردهم میلادی ، فئودالهای مغول کنترل دولت مراغه را به دست گرفتند. از آنجا که هولوگو خان ​​بودایی بود و همسر و مادرش مسیحی بودند ، مراغه و شهرهای اطراف آن مراکز مسیحیت بودند.

رومیان ، ارامنه و نستورها ، به ویژه دانشمندان و هنرمندانشان ، در مراغه جمع شده و کلیساهای بسیاری را در این شهر بنا کردند. همچنین یک دیوار بلند ، منسوب به دوران هولوگو خان ​​، مرزهای شهر را محصور کرده است.

در اوایل دوره قاجار ، مراغه جزء ده شهر پرجمعیت ایران بود. در این دوره ایرانیان نخستین کارخانه تولید سلاح ایران را در مراغه تأسیس کردند. در دوره پهلوی ، مراغه از دیدگاه اجتماعی و سیاسی یکی از آرام ترین شهرهای ایران بود.


پنج مقبره

این پنج ساختمان متعلق به قرن دوازدهم تا چهاردهم است و برجسته ترین مقبره های شهر هستند.


گنبد سرخ

این بنا یکی از بهترین نمونه های سازه های آجری در ایران است. این قدیمی ترین در میان پنج مقبره مراغه است. در آذربایجان به عنوان گنبد سرخ شناخته می شود. قدمت این بنا به سال 1131 باز می گردد. در جنوب غربی شهر واقع شده است.


برج مدور

ساخت این بنا در سال 1168 به پایان رسید. برج مدور ، بدون گنبد و سقف ، در كنار گنبد آبی قرار دارد.


گنبد آبی

در فاصله حدود 10 متر از برج دایره ای ، بنایی به شکل منشور دکاهدرون وجود دارد. مردم محلی آن را "مقبره مادر هulagu Khan" یا "Goi Borj" می نامند که به معنای برج آبی به زبان آذری است. اما ، طبق کتیبه های موجود در بنا که شامل آیات قرآن است ، نمی توان استنباط کرد که می تواند مقبره مادر هولوگو خان ​​، مسیحی باشد.

گنبد غفاریه

تاریخ ساخت این مقبره بین سالهای 1325 تا 1328 است. این بنا به شکل مربع در شمال غربی شهر در امتداد رودخانه صوفیان واقع شده است.


برج آبی (گوی بروج)

این ساختمان در محله اتابک واقع شده بود که در طی سالهای 1937 و 1938 به طور کامل ویران شد. امروز هیچ اثری از این برج مدور موجود نیست.


معبد مهر

این یکی از اولین شهرکهای بشری و معابد پیش از تاریخ است. معبد مهر در برخی از مناطق سنگی حک شده که اکنون یک قبرستان باستانی است حک شده است. با کاوش در این منطقه ، بخش هایی از این معبد ظاهر شد ، اما هنوز هم ، بیشتر قسمت های آن نیاز به کشف هستند. این بنای تاریخی متعلق به دوره اشکانیان است و مکانی برای مراسم میتراشیستها بوده است.


رصدخانه مراغه

رصد خانه مراغه یکی از یادگارهای علمی و فلكی خواجه نصیرالدین طوسی؛ فیلسوف، ریاضیدان و منجم بزرگ دوره ایلخانی و صاحب رساله مشهور اخلاق ناصری و زیج معروف ایلخانی است كه به دست او، با همراهی عده ای از فضلا و دانشمندان بنا شده. این رصدخانه زمانی از مشهورترین رصدخانه های اسلامی بوده که آوازه آن تمام جهان آن روز را فرا گرفته و تاكنون با این همه تطورات و تغییراتی كه در جهان پدید آمده هنوز هم نام آن رصدخانه و بانی آن بر سر زبانهاست.


در سال 657 هجری به دستور خواجه بزرگ طوسی "فخرالدین ابوالسعادات احمد بن عثمان مراغی" معمار معروف آن عصر، ساختمان وسیع و با شكوه رصدخانه را با نقشه استاد شروع نمود. محلی كه برای رصدخانه انتخاب شده بود تپه ای است كه در شمال غربی شهر مراغه واقع شده و اینك بنام رصد خانه مراغه معروف است.


برای كمك به رصدخانه علاوه بر كمك های مالی دولت، اوقاف سراسر كشور نیز در اختیار خواجه گذارده شده بود كه از عشر (یک دهم) آن جهت امر رصدخانه و خرید وسائل و اسباب و آلات و كتب استفاده می نمود. در نزدیكی رصدخانه، كتابخانه بزرگ و بسیار عالی ساخته شده بود كه در حدود چهارصد هزار جلد كتاب نفیس از بغداد، شام، بیروت و الجزیره تهیه و جهت استفاده دانشمندان و فضلا در آن قرار داده شده بود.


پس از انتخاب مراغه به عنوان پایتخت توسط هولوگو خان ​​، خواجه نصیر الدین طوسی ، فیلسوف و دانشمند ایرانی در آنجا زندگی کرد. وی از هالاگو خواست تا یک رصدخانه بر روی صخره ای در شمال غربی شهر ایجاد کند. هولوگ موافقت کرد و این پروژه را به وی واگذار کرد. خواجه این رصدخانه را تأسیس کرد ، دانشمندان را به مراغه دعوت کرد و با همکاری آنها یک مرکز علمی تشکیل داد.


خواجه نصیرالدین طوسی یکی از برجسته ترین و تأثیرگذارترین چهره های تاریخ نهضت های روشنفکری اسلامی بود. وی کاملاً مشهور به عنوان محقق برجسته زمان خود در مطالعات دینی و عقلانی ، منطق و علوم حکمت طبیعی شناخته شده است


آرامگاه اوهادی

این مقبره در باغی متعلق به یک دستور عرفانی محلی به نام "اهل حق" واقع شده است. معماران آن را در سال 1974 بازسازی کرده اند. در کنار این مقبره ، مقبره دیگری وجود دارد که متعلق به یک عارف از نظم گوران است.


 قبله قالیسی 

این قلعه به هزاره اول دوره های پس از اسلام باز می گردد. در مراغه ، بخش مرکزی روستای قره ناز واقع شده است. این بنا به عنوان میراث ملی ایران شناخته شده است.


مدرسه احمدک

این مدرسه قبل از سال 1135 تأسیس شده است. محل دفن خلیفه عباسی است.


مدرسه عزتیه

نام دیگر ساختمان مدرسه قاضی است. به احتمال زیاد این مدرسه در زمینه تحقیقات علمی از جایگاه معتبری برخوردار بوده و چندین سال فعالیت داشته است. طبق متون تاریخی بسیاری از دانشمندان در این مکتب تحصیل کرده اند.


مدرسه آتاباکیه

این مدرسه یکی دیگر از مؤسسات آموزشی مراغه در دوره آتابکان بوده و دانشمندان بسیاری در آنجا تحصیل کرده اند.

مدرسه Mohiyeh مدرسه

در بازار مراغه واقع شده است. ساخت این بنا به دوره ای قبل از سال 1210 باز می گردد. این یکی از ده ها مدرسه ای است که از حمله مغولها به سلطه صفویه ساخته شده است.


مدرسه سیاسی

ساختمان این بنا به سال 1281 بر می گردد. در این دوره مردم مدارس زیادی را در مراغه بنا کردند و دانشمندان مناطق مختلف جهان در این مدارس تدریس می کردند.


مدرسه سعدیه

این اولین مدرسه است که به سبک مدرن در مراغه ساخته شده است. در سال 1906 افتتاح شد.


کوه سهند

این رشته کوه محلی در 40 کیلومتری شمال مراغه واقع شده است. قله های جم و سهند به ترتیب دومین و سومین قله مرتفع این محدوده محلی هستند. هر ساله افراد زیادی برای فتح این دو قله به مراغه می روند.


چشمه های آب معدنی سرد و گرم در اطراف مراغه شهر و در مناطق روستایی وجود دارد.


 شورآب 

این چشمه ای است که در حدود 7.5 کیلومتری جنوب مراغه و در نزدیکی روستای زیبای چای باغی واقع شده است. آب این چشمه دی اکسید کربن زیادی دارد.


چشمه گوشایش

علاوه بر چشم انداز دیدنی ، چشمه های معدنی دره گوشایش به دلیل خاصیت درمانی برای برخی از بیماری ها ، از جاذبه های دارویی مراغه است.


ساری سو آب زرد

این چشمه معدنی در 4 کیلومتری مراغه ، 3 کیلومتری شمال غربی روستای ورجوئی و در مسیر روستای خانقاه ، در یک تپه واقع شده است. اخیراً ایرانیان در فاصله 50 متری این چشمه ، خط راه آهن از مراغه تا ارومیه را ساختند. ساری سو در 4 کیلومتری جنوب مراغه واقع شده و در مسیر روستای ورجوئی قرار دارد.


قارا پالچیق گل سیاه

پیشانی آب معدنی قارا پالشیق در کوهپایگان کوه سانجان واقع شده است. اهالی روستا و مردم مراغه از این بهار در تابستان برای استحمام استفاده می کنند. به گفته مردم محلی ، آب این آبگرم دارای خواص دارویی است.


بهار داغ

این چشمه آب گرم دارای خاصیت معدنی است و در 4 کیلومتری شرق مراغه واقع شده است.


بهار سنگ صفرا

این چشمه ای است که از باغ های زیبای مراغه سرچشمه گرفته است. چشمه در حال حاضر در شهر واقع شده است. جاده دسترسی به این آبگرم در جاده رینگ شمالی شهر واقع شده است. شما با ماشین 900 متر رانندگی می کنید و 80 متر پیاده می روید تا چشمه را ببینید.


غذاهای متنوع و متفاوت

پر از طعم دهنده و غافلگیر کننده است. غذاهای آذربایجان بخش مهمی از کشور و فرهنگ آن است. طعم دهنده ها و مواد تشکیل دهنده مورد استفاده منعکس کننده غذاهایی است که می توان در جمهوری آذربایجان کشت یا یافت ، و همچنین اتصالات بازرگانی که طعم های جدیدی را از دور و گسترده به قفقاز آورده است. حتی تکنیک های پخت و پز مورد استفاده منعکس کننده سبک زندگی و آداب و رسوم محلی است و نام ظروف موجود در غذاهای آذربایجانی از اصطلاحاتی است که در آذربایجانی ها استفاده شده است.


مهمان نوازی بخش بزرگی از فرهنگ آذربایجان است و غذاهای آشپزی نیز از این قاعده مستثنی نیست و جایگاه اصلی آن در فرهنگ و خانواده های آذربایجان در لیست میراث فرهنگی نامشهود یونسکو به رسمیت شناخته شده است.


بسیاری از غذاها خوشمزه و سالم هستند ، به همین دلیل جمهوری آذربایجان کشور صدساله است. گوشت گاو و گوشت گوسفند نیز مانند مرغ ، ماهی ، میوه و سبزیجات متداول هستند. ادویه جات ترشی جات شامل شوید ، گشنیز ، نعنا ، پیاز و ریحان را می توان در بسیاری از ظروف یافت و به آنها طعم های کامل و غنی داد. نتیجه ، طیف گسترده ای از ظروف قابل توجه و مغذی ، پر از طعم های آشنا و غیر معمول است.


خواه یک سوپ دلچسب یا یک میان وعده سریع یا باقلوا و هرچه بیشتر به آذربایجان سفر کنید ، بیشتر کشف خواهید کرد ، زیرا هر منطقه و هر آشپز دستور العمل های خاص خود را دارد که طعم ها و دلپذیری های جدید را به وجود می آورد.


مراغه شهری است كه با توجه به موقعيت ممتاز جغرافيايی آن و قرار گرفتن در منطقه سرسبز آذربايجان و در كنار دامنه سهند با درختان سر به فلك كشيده با انواع ميوه های گوناگون بستر مناسبی را برای به وجود آوردن انواع سوغاتيها فراهم كرده است. همين وفور محصولات مورد توجه مردم سخت كوش و خوش ذوق و سليقه مراغه ای قرار گرفته و بهترين استفاده را از اين فرصت نموده و سوغاتی های مختلفی را در نوع و شكل های گوناگون برای مراغه رقم زده اند.


بارزترين سوغاتی های مراغه صابون ،عسل ،خشکبار،فرش و سجوق و باسلوق می باشد كه در كيفيت عالی به بيشتر استانها ، كشور های همسايه و حتی برخی از كشور های اروپايی صادر می شود. ساير سوغات مراغه نيز در بيشتر شهر های كشور با نام مراغه شناخته شده است.

سوغات مراغه هيچگاه از چشم گردشگران و مهمانان داخلی و خارجی به دور نمانده و با طعم لذيذش كام آنها را شيرين می كند و كمتر كسی پيدا می شود كه بدون سوغات مراغه به وطن خود بازگردد.

باسلوق و سجوق

صابون 

فرش ابريشم 

عسل سهند 

حلوای مخصوص 

خشكبار 

شیرینی مخصوص چای

دوشاب (شیره انگور)

محصولات باغی

فرم ارسال نظر


مطالب پیشنهادی از سراسر وب




  تهران وکیل   |   فروش تجهیزات ویپ   |   گردشگری ارم بلاگ   |   مشاور ایرانی در لندن  


آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین مطالب مجله


اعداد فرشته در عشق و روابط عاشقانه! ✓ کانال یوتیوب اعداد فرشته در عشق و روابط عاشقانه! ✓ کانال یوتیوب مشاهده